donderdag 14 mei 2015

Lied van Paulus

Deze weken tussen Pasen en Pinksteren lezen we de Filippenzenbrief. Veel joods jargon, en dat in een atmosfeer waar ook Grieken worden toegelaten tot vroegchristelijke gemeente. Dus iedere zondag het lied
Wij zullen , Jood en Griek, zijn lichaam worden..
Vervreemdend is het om dan Netanyahu en  Tsjipras in te vullen.
Nog moeilijker van tekst (en de lange melodie) is Vervzameld Liedboek 484
Ik zag ze zitten aan één tafel, Josen en Grieken alsof dat kon.
De laatste strofe lijkt helemaalmeer op een pamflet, een discussie van de auteur met zichzelf (zoals Paulus brieven vaak zijn, daarom zichzelf ook vaak tegensprekend):
Ach Christenheid, twijg, bijna afgestorven
aan diepgewortelde stam jodendom.
Heb ik je met mijn volgestouwde brieven verward,
verwilderd zelfs: laat mij dan rusten.
Maar toch nog even twee afbeeldingen, want antisemitisme bloeit nog volop op inter. Eerst een debat tussen Paulus en joden uit de 12e eeuw en daaronder een modern certificaat dta voor zichzelf spreekt: waar eindigt vrijheid van expressie?