zaterdag 18 februari 2017

Wijsheid in de Janskerk

In de Janskerk wordt in februari een kleine cyclus gehouden van drie zondagen met als thema 'vrouwelijke beelden van God'. Er wordt alleen gekeken naar de Joods-christelijke traditie. De islamitische godsbeelden zijn verdeeld in twee series (van de 99 mooie namen voor God): de machtige en de lieflijke: jalal tegenover jamal, mannelijk tegenover vrouwenlijk.
Er werd afgelopen zondag ook een schilderij onthuld van Angie Devereux met de titel Waiting for Sophia.
Hert is een stralend gouden afbeelding (mag niet bij de iconen van de Kopten, maar de Grieken en de Russen vinden dat wel OK). De reacties waren nogal gemengd: het gezicht van de vrouw is nogal serieus, bijna stuurs te noemen. Nogal in zichzelf gekeerd. Maar wel bijna een zonnegodin met al die stralen. Ze blijkt zwanger te zijn. Dus een beetje in de stijl van de zwangere zangeres Beyoncé.
We hebben wat gespeculeerd over scheppingsideeën in de stijl van een intelligent design: maar dat blijft een abstracte idee. Hier wordt, net als in Wijsheid 8, de adviseur van God bij de schepping als een vrouw voorgesteld die plannen voorlegt en wellicht ook uitvoert. Wijsheid, logos, demiourgos, het zijn termen die de overgang van één goddelijke eenzaamheid naar de veel van een niet-volmaakte wereld begeleiden. Moeten we dat nu met die oerknal-theorie maar achterwege laten? Combineren?
Op een detail van het schilderij blijkt de baby er al bijna klaar te zijn. De voetjes zijn zichtbaar. Is Sophia nu de vrouw of de baby? Woorden die ik kon terugvinden zijn onder meer:
All scripture is inspired by God (2 Tim 3:16); He saved and called us  (2 Tim 1:9); You saw me before I was born (Psalm 139:16); We do not speak in words taught by human wisdom (1 Cor. 2:13) God will give you strength (2 Thess. 3:3).
Een baby nu al, vóór de geboorte, beplakt met zinnige bijbelteksten. Dat wordt nog wat!
Joop Smit had wel problemen met de wirwar aan spreuken, ideeën. Maar hij kwam wel met weer een onbekende tekst:  in Numeri 11 klaagt het volk dat ze te weinig te eten krijgen. En Mozes klaagt bij God over het volk: Bent u mij zo weinig gelegen dat u mij de last van heel dit volk te dragen geeft? Ben ik soms zwanger geweest van dit volk, dat ik het ter wereld heb gebracht? En dan wilt u mij gebieden om het in mijn armen te dragen, zoals een voedster een zuigeling draagt...
Benieuwd wat er verder van deze serie wijsheid zal komen.