maandag 31 oktober 2016

Cemil Sajinöz over of eigenlijk: tegen Gülen

Sahinöz is geboren in 1981 in Halle. Studeerde sociologie en is doktorand in de theologie: op weg naar een academisch proefschrift? Hij heeft het tijdschrift Ayasofya opgericht dat hij zelf uitgeeft, online. Hij is ook voorzitter van WIR: Vereniging voor de studie van Wissenschaft, Integration und Religion. Hij is voorzitter van de gemeenschap van Nursi-kenners in Duitsland en voorzitter van de moslim-gemeenschappen van Bielefeld. Een soort voorzitter annex ZZPer dus. Zijn website www.misawa.de prijst het tijdschrift en een grote serie boeken aan.
Ik zag een boek langskomen dat afgelopen maand verscheen: 116 blz., kleine pagine, veel spatie, met allerlei kwaad over de Gülen-beweging. Via amazon.de kreeg ik dat voor € 6.90 en dat noem ik nog eens een echt Wirtschaftwunderi!
Het begint met de discussie over het geboortejaar. Dat is 1941, maar 10 November 1938 wordt ook naar voren geschoven, omdat Kemal Atatürk op die dag stierf en toen zou dus zijn grote tegenstander, de nieuwe mahdi of verlosser  van de eindtijd geboren zijn.
Op blz. 7-8 vermeldt hij een voorval uit 1955-6, toen Gülen op de madrasah zat in Kursunlu. Hij zou zijn leraar Sadi Mazlumoglu bij de politie hebben aangegeven als Atatürk-tegenstander en daaropp werd Gülen van die madrasah verwijderd.
Maar in de jaren 1960 kreeg hij vooral in Izmir veel aanhang omdat hij prachtig kon preken.
Blz. 12-40 is een vrij lang deel over de vraag of hij bij de Nuris-beweging hoort. Volgens dit boek heeft hij wel een aantal ideeën van Nursi gebruikt, maar noemt hij de grote meester niet, ook al hoorde hij in 1971 wel bij een groep mensen die gevangen werden gezet omdat ze Risale-i-Nur lezers waren. Maar toen was Gülen laf en zei dat hij maar een deel van dit omvangrijke werk had gelezen, alleen als predikant niet als aanhanger. Twintig dagen voor zijn dood zou Nursi, die Gulen nooit ontmoet heeft, gewaarschuwd hebben voor de jonge predikant. Gülen was ook niet op de begrafenis van Nursi (stierf 23 maart 1960).
Er zijn twee grote verschillen tussen beide mannen: Nursi hield zich buiten de politiek en kende geen hierarchische organisatie. Gülen is er vanaf 1960 al op uit om de staat over te nemen en kent een strike hierarchie van allerlei imams (blz. 56). Maar omdat de beweging niet transparant en open is, kan hij daar geen goede bewijzen en vooral geen namen voor geven. Blz. 95-100 gaat over de staasgreep van 15 Juli. Luitenant Levent Türkan zou in zijn verhoor de Gülen beweging stevig hebben aangeklaad. Verder zijn deze pagina's een treurige lijst van wat er allemaal is verboden, vastgezet en ontslagen sinds die datum. Herhaaldelijk wordt vermeld dat aan de VS om uitlevering van Gülen is gevraagd. Niet vermeld wordt dat dit verzoek als sinds 2014 door de VS is afgewezen. Het is een triest boekje, dat symbool staat voor de gespletenheid van de Turkse natie, ook buiten het moederland.