zaterdag 31 juli 2010

Voorouders in Heeswijk-Dinther

Vrijdag 30 Juli hadden wij een dubbelprogramma in Brabant. Echt in de zandgronden, waar vroeger de keuterboertjes moesten ploeteren en waar nu de luxe boerderijen voor de stadse of halfstadse bewoners staan. We hebben een wandeling uit het rijke aanbod van de Bernheze wandelingen gemaakt. Zoveel weilanden die tot natuur zijn omgevormd. Heerlijk.
Maar eerst gingen we naar de beeldentuin, interart.nl, Gouverneursweg 6C in Heeswijk-Dinther. Het bleek een hobby te zijn van een echtpaar, rijk geworden in de ICT en daarna veslingerd aan unieke beelden. De tuin is net zo mooi als de beelden en voor ons was het zeker zo mooi als Scheveningen of Wageningen. Om door zo'n tuin heen te lopen moet je je zelf een thema stellen, om het allemaal een beetje te ordenen.
Vanwege de begrafenis van zus-nicht Alie vorige week, was mijn thema nu de vraag hoe je toch een grafmonument kunt krijgen, ook als je gecremeerd wilt worden. Dan kun je dus zoeken naar een voorouderbeeld, dat de kinderen in hun tuin moeten gaan zetten. Liefst dus een dubbel-stel, en dan wel tweemaal twee, zodat Floris/Inge en Stijn/Irene er in hun tuin kunnen zetten, ter negadeachtenis aan hun ouders. Eerst toch even nog de beelden van de levenden. Paule ging tussen de beelden staan en er was ergens een spiegel, waar ik eerst een doorgang dacht. Zodoende dus ons beider afbeelding hier nog even.


Maar dan mijn voorkeur voor onze voorouderbeelden. Een leuk thema is de ziel die als een vogel wegvliegt, eventueel nog een enkele keer terugkeert. Zo dus onze ziel nog maar eens afgebeeld. Erg mooi in de tuin, niet te groot, betaalbaar (zo'n 3000 euro) en je geeft er gewoon zelf je betekenis aan.



Wel, ga zelf maar eens kijken. Mooie tuin, echt prachtig. Kerkhoven zijn mooi, maar dit slaat dat zeker. Een zo kun je bij je eigen kinderen of kleinkinderen nog wel voor de dag komen en even overleven. En die voorouderbeelden bij de Indonesiërs overleefden het toch ook niet veel langer. Mooi Idee vonden wij ook die schitterende toelen. Daar zat dan je vader of moeder op, of allebei: ze staan er in allerlei maten en echt schitterend om te zien. Maar erop zitten, dat laat je dus maar over aan je voorouders!

maandag 5 juli 2010

Wie heeft de grootste? Kerken in los Angeles


Los Angeles is heel groot. Zo'n beetje als Jakarta en bij tijden is het verkeer in dat grote gebied er niet veel beter aan toe dan wat er in Jakarta rondrijdt. We waren er op de 3e dag van onze Amerika-reis en later op het einde nog eens twee dagen. De eerste dag zagen we het saaie downtown gedeelte van de stad-zonder-hart, die nu een kunstmatige serie van hoge gebouwen, muziektheater e.d. heeft gekregen. In downtown dus de grote Walt Disney Concert Hall als een gigantische engel met aluminium vleugels. Erger Disney kan het bijna niet!


Voorbij die Disney tempel stond de nieuwe katholieke kathedraal, gebouwd door een moderne spaanse architect. Ook heel erg groot maar met de warmte en allure van de grote middeleeuwse kathedralen. En boveal: wij kwamen er op een zondag om 13.00 binnen en er zaten wel zo'n 2-3000 Spaanstalige (Mexicaanse) katholieken in, die volop meezongen, communie onder twee gedaanten (kan niet in de Crystal Cathedral, te massaal, hier dus wel), allerlei jonge meisen. Om te beginnen al die rij kinderwagens in de lange gang achterin de kathedraal.


Het is net een vergrote versie van Vredenburg in Utrecht, maar dan loopt alles minder stijl omhoog. In het begin was het zelfs moeilijk om een orientatiepunt te vinden met een min of meer sacrale ruimte (altaar, preekstoel), zo helemaal in het midden en dan die gezelligheid van zoveel mensen.
Bij nader inzien was één van de vier beuken toch wel veel langer en dat werd geaccentueerd door een soort processie van heiligen. Wel typisch, heel veel jonge mensen daarin ook, en veel halfbruine Latino-gezichten. Minder blank dan onze gewone series.



Bij onze laatste bezoek bezochten we de eerste morgen Crystal Cathedral en de twee morgen het Paul Getty Museum. Allebei ook weer superlatieven. Crystal Cathedral is een van die mega-churches, helemaal gebouwd rond een beroemde predikant, Schuller, en nu zijn dochter. Zijn Hour of Power wordt ook in Nederland herhaaldelijk uitgezonden en de kerkdienst is dan ook een grote TV-show met koor en een dramatische enscenering.


Het is een complex van zo'n 40 acres, heel groot in ieder geval: naast de gigantische kerk met die toren die eruit ziet alsof de pieken van Bryce Canyon afkomen, is er de oude kerk met hoge toren, waarbij Jezus over het water loopt (mislukte nu even want de boel was net schoon gemaakt, het water moest er nog verder in lopen); een grote begraafplaats, een Family Research Center, waar ook de Schuller School for Preaching was. Zo her en der wat speciale gebedsplaatsen, kitch afbeeldingen van Jezus (met de kinderen, met de overspelige vrouw 'laat die geen zonde heeft begaan de eerste steen werpen'.. Job bij het kerkhof).

Naast die giganten zouden de kleintjes vergeten. Ons hotel stond in LA vlakbij downtown, maar wel in een wijk met heel veel Mexicanen. Een avondwandeling op een gebied van 800x800 meter leverde al vijf spaanstalige huiskerken op. Een was van de katholieke charismatische vernieuwing, de andere vier waren vrije huiskerken. Er leeft dus heel wat, van groot tot klein.

vrijdag 2 juli 2010

Openbare belijdenissen/ Public Confessions

Het Amerikaanse cultuur-ideaal kwam niet alleen van puriteins protestantisme, evengoed van vrijmetselaars (Dan Brown's Lost Symbol en van de liberale stromingen.
Verschil met Europa is de Amerikaanse drang om over religieuze of levensbeschouwelijke opninies wat graag openlijk of zelfs opdringerig te doen.
Dat zie je bij de ontboezemingen van Ground Zero in New York. Opmerkelijk is ook de geloofsbelijdenis van Rockefeller, rond 1935 aan de voet van zijn grote Rockefeller Center. I believe in the supreme worth of the individual and in his right to life, liberty and the pursue of happiness. Het staat er als een soort tien geboden of 12 artikelen. Pas bij 8 of 9 komt er dan ook nog een Opperwezen: I believe in an all-wise and all-loving God, named under whatever name. Over Ietsisme gesproken..
Ik bedacht maar dat die waterstromen erbij een soort doopvont voor dat vage maar ver-rijkende geloof van Rocky kan zijn geweest.


En dan dat geloof in die natie en zijn president en zijn leger! Hier een boot in de haven van Monterey (Montreal, Koningsberg dus, een van de vestigingen voor het Spaanse imperium die de ijverige missionarissen rond 1780 aan die westkust hebben opgericht). Op dat vlaggetje staat We support our troops. Het blijkt me nu dat de foto´s op zo´n blog zo klein overkomen dat zulke details niet goed zichtbaar zijn.

In San Francisco zagen we een gebouw met dit soort spreuken: van Dr. Maya Angelou If you find it in your heart to care for somebody else, you will have succeeded. Om de hoek staat dan nog de spreuk The best and most beautiful things in this world cannot be seen or even heard but must be felt within the heart. Hoog gehalte aan Bond Zonder Naam spreuken of zoiets als Morele Herbewapening. Ook een uiting van Amerikaanse optimisme en moralisme. Nergens meer van dit soort ontboezemingen dan in Sedona, dat New Age stadje, maar overal in de steden, ook Nedw York and San Francisco, kun je psychic support krijgen, of mensen die helpen je in je ziel te leren kijken. Dat optimisme is dus het grote onderscheid tussen New Age en de Gnostiek, of vergis ik me nu in de gnostici=