In voorbereiding voor het paasweekend, was er de gebruikelijke enquete, waarbij bleek dat de overgrote meerderheid van Nederlanders Pasen verbond met een Paasontbijt, lente, eieren, extra vrij (2e paasdag mag niet als religieuze feestdag worden ingeleverd voor het einde van Ramadan) en eindelijk dus goed lenteweer.
Geen uittocht uit Egypte, geen kruisdood van Jezus om nog maar niet de spreken van verrijzenis. Op Radio 4 en TV wordt er toch aardig wat aan de Matteüspassion gedaan, er zijn filmen en praatprogramma's, maar in de reclame van supermarkten komt het niet voor.
Terug naar af dus, want het joodse paasfeest toont ook al alle kenmerken van een lentefeest met eerstelingen, een eerste lammetje geslacht. En zo zijn er in Nederland ook allerlei lentegebruiken . Moeten we dus treuren over het verloren religieuze gedachtegoed? In de paasdienst kwamen alle grote thema's mooi naar voren: vanaf de schepping uit de chaos van het woeste water, de schepping als ordening, in een weekserie van zeven dagen, alle soorten geschapen in een samenhang die de mens duidelijk aan de top zette. Dan de verhalen van de Uittocht uit Egypte, weer door het water heen.
Ik had dit jaar voor het eerst medelijden met al die arme soldaten van Farao, zo nodeloos in de oorlog omgekomen.
En dan de verhalen van het lege graf. In de Janskerk gingen we daar heel verschillend mee om. De echte zoeker was niet alleen op zoek naar het antwoord maar vooral naar de vraag. Maar er zat ook een mooie evangelikale vrouw bij het voorbereidingsteam die een band met Jezus zocht.
Geluk toegewenst voorlopig met de lente: dat de lente mooi en zacht moge zijn, de zomer wisselend zoals het hoort.
Gelukkig Pasen!
