maandag 26 oktober 2015

OMA

Gisteren gingen wij al wandelend door prachtige herfstbossen naar onze achterburen van Oud Amelisweerd. Ruim 20 jaar een gesloten huis, nu een Museum met het beroemde Chinese behang van taferelen van varen in een mooie vijver, jachttaferelen.
Daarnaast nieuw werk van Armando, altijd (al sinds de jaren 1980), somber, zwart, maar nu wat luchtiger. Enkele aardige foto's van een mooi bezoek.

Enige stond er aan de voorkant een lelijke keet, omdat het koetshuis/bijgebouw nog opgeknapt moest worden. Nu is dat ook klaar, kun je er lunchen en wat drinken. Het was behoorlijk druk met wandelaars en de Koningsweg stond helemaal vol met auto's, tenminste de parallal baan. Maar dat is op afstand.
Ik zie dat ik vergeten ben om Armando's schildewerk op te nemen. Bovenaan staat een tafeltje met aardewerk uit de afgelopen eeuwen, dat bij de restauratie in de tuin is gevonden. Wel aardig om dat te bedenken. Daaronder zo 'n tochtje over het water. Slechte foto: het echt is veel stralender.
En dan de nieuwe aanwinst voor onze 'achtertuin' de Uithof: Apartementengebouw, 650 studentenkamers dus die zojuist klaar gekomen zijn. Mooi toch!

Lijstjes

Mensen zijn kennelijk dol op lijstjes. Natuurlijk vooral op de top: de beste taartenbakker van Heel Holland Bakt, the Voice of Holland. Maar lijstjes van gelijkwaardigen tellen ook goed mee: de top-10, of gewoon de zeven provinciën. Voor de islamitische traditie zijn er 99 namen voor God en ook 99 namen voor Mohammed. Op mijn studeerkamer hangt een Turkse klok, geschenk van Ahmed Akgündüz de zeer uitgesproken rector van de IUR, Islamitische Universiteit Rotterdam. De binnencirkel zijn de namen voor Mohammed, op de buitenrand staan de 99 voor Allah.
Bekend zijn die van Ahmad, Mustafa, Nabi, Rasul, maar ook Rasul al Malahim, de afgezant voor de dagen van het einde der tijden, Siraj (Lamp), Habib Allah (Geliefde van God). En nog veel meer.

In het christendom zijn er nogal wat lijstjes van zeven: sacramenten, smarten van Maria, zeven hoofdzonden, maar ook zeven werken van barmhartigheid. In de EUG beginnen we binnenkort een serie zondagen over de zeven Antiphonae majores, de zeven gezangen die voor en na het Magnificat van de Vespers worden gezongen. Van 17-23 worden deze gezongen. Alle zeven hebben ze een eretitel voor Jezus:
Emmanuël, Rex Gentium (Koning der Volkeren), Oriens (Oosten, zonsopgang, morgenzon), Clavis David (Sleutel van David), Radix Jesse (Wortel van Jesse)Adonai (Mijn Heer), Sapientia (Wijsheid). Samen vormen zij: Ero Cras, morgen ben ik er!
De voorbereidingscommissie heeft bij die zeven weer bijbelteksten geplakt en daar moeten dan de teams voor iedere zondag nog wat spannends bij gaan bedenken.
Bij 'mijn zondag' staat naast Rex Gentium die lezing uit Jeremia  10:1-10, nogal onverdraagzaam OT-verhaal dat ieder die gesneden beelden maakt fout is. 'De gebruiken van die volken zijn niets waard...'  Letterlijk staat er:
Ze hakken een stuk hout in het bos
een ambachtsman bewerkt het met zijn beitel,
verfraait het met zijn beitel..
Het is net een vogelverschrikker,
neergezet in een komkommerveld.  Heb voor beelden geen ontzag, kwaad doen ze niet en goed nog minder. Nogal arrogante tekst dus. Of moeten we dit leuk vinden? Humor mag toch wel en als humoristisch is het zeker bedoeld. Maar daar moeten we wellicht nog iets vredevollers tegenover gaan stellen.
God wordt dan uiteindelijk genoemd: hij is de levende God, de eeuwige koning.
De laatste twee zinnen van Jeremia luiden dan ook nog:
Door zijn woede beeft de aarde, tegen zijn toorn houden volken geen stand
Is dat liefde voor de grote leider?  Misschien is het wel goed om met enige argwaan en voorbehoud aan zo'n voorbereiding te beginnen.
Misschien goed om daarnaast dan maar eerst Mt 3,1-12  lezen, waar over Adderengebroed wordt gesproken, de wan in de hand tarwe verzamelen in de schuur en het kaf verbranden in onblusbaar vuur.  Religieuze teksten kunnen redelijk heftig, onvriendelijk en onnodig kwetsend zijn. Arjan Klaver vraagt ons nu juist om het debat even wat minder heftig te voeren!
Notitie van 17 nov. 2015
Dat ging over de Nederlandse politiek. Nu, na de aanvallen van 13 nov. in Parijs, is het helemaal mooi om het religieuze debat op een positieve manier en zeker wat minder heftig te voeren!
En dan ook nog: Jezus als koning?  Dat wilde hij zeker niet zijn, ondanks de formele beschuldiging dat hij Koning der Joden, INRI zou zijn. En is 'Koning' hier dus niet ook een beeld, zij het een literair, woord-beeld.