Gülen in de Anton Philipszaal

Afgelopen zondag, 19 April 2015, werd in Den Haag, Aonton Philipszaal het 13 Internationale Taal- en Cultuurfestival gehouden, onder de titel Harmonie van Nederland.
IFLC, International Festival of Language and Culture is voor het eerst gehouden in 2003 in Turkije. In de film Selam (op dit blog besproken op 23 april 2013) wordt een van die festivals in Istanbul gebruikt voor de scene van het einde. Er was begin April een festival geweest in Australië.
In Nederlands werd zoiets voor het eerst in December 2012 gedaan, in 2014 in Nijmegen en nu dus in de grote zaal, goed voor 1600 toeschouwers, in Den Haag. Hieronder een foto-impressie.

Bij aankomst stond er al een rij van zo'n 500 mensen, verspreid ook wel bij kraampjes. Veel gezinnen en de zaal was echt helemaal vol, dus zo'n 1600 mensen bijeen brengen dat lukt zeker. Hier wat foto's  van versieringen die al bij de koningsdag zouden moeten horen, later deze maand. Er stonden ook levensgrote portretten van Willem Alexander en Maxima: om met hen op de foto te gaan of een selfie te maken.
Paule en ik kregen kaartjes voor de eerste rij, waar later ook de Commissaris van de Koning in Zuid-Holland aanschoof. Ik zat naast Alaattin Erdal, die nu tot rust komt na zijn hectische tijd in het bestuur van de moeilijke deelgemeente Charlois.
De bescheiden Necdet Basaran zat achter ons. Erdal vertelde hem dat hij in het komende Gülen boek een belangrijke rol krijgt als Europees stichter, zij het nu bescheiden op de achtergrond. Hij kent kennelijk weinig of geen Nederlands.

Er waren acht dragende organisaties: de Netherlands Turkish Friendship Foundation van Celik als eerste, dan HOGIAF (de ondernemers), Waterval uit Almere, de artsenvereniging Sanitas, vrouwengroepen van ZijN, onderwijsontwikkeling NPoint, het netwerk Peritus (soort uitzendbureau??), en studentenvereniging STiP. Niets van Zaman, niets van de Cosmicus Scholen, niet van het Platform INS, voortzetting van de Dialoog-Academie zoals die door Gurkan Celik zelf is opgericht.
Organisaties komen en gaan, er zijn federaties die weer opbreken: de Gülen familie is een soms wat verwarrend geheel. Ze houden allemaal heel veel van Fethullah Gülen, maar onder elkaar zijn het gewone mensen. Sommige stichtingen en instellingen komen en gaan, Witte Tulp, de vroeger wel nu weer niet gesubsidieerde internaten en huishoudcursussen in Utrecht. Maar sommige instellingen staan er wel stevig: de Cosmicus Scholen, Zaman, Hogiaf.

Het programma was, buiten wat toespraken, vooral muzikaal: dansjes, liedjes gezongen of ook wel gedichten die gedeclameerd werden tegen de achtergrond van wat gitaarmuziek. Pas achteraf hoorde ik dat enkele van de gedichten van Fethullah Gülen waren. Bij het begin kwam er dan een applaus en geluid van herkenning. Maar de naam van Gülen werd helemaal niet in het hoofdprogramma genoemd en was ook nergens te zien.
Verschillende van de meisjes hadden kleding die wat op traditionale nederlandse mode leken, zoals hierboven. Graat applaus was er voor een Ammar die het liedje 'Bloed, zweet en tranen' van André Hazes zong en ook duidelijk een Hazes outfit aan had.

Tegen het einde werden er de Cornelis Haga Awards uitgereikt, genoemd naar de eerste Nederlands ambassadeur in Istanbul, zo rond 1620-1640. Dirkse was de vroegere ambassadeur,  Sytke Sötemann heeft een bloemlezing van modern Turkse poëzie uitgegeven, tweetalig, dus ook met Nederlandse vertaling.
Op het einde werden de sponsors (hoofdsponsor 10,000; dan gouden voor 5,000, anderen voor 1,000) in het zonnetje gezet en moest ik ook naar voren komen voor uitreiking van de herinnering die zij kregen. De vrouw voorop is er namens de organisaties Sanitas, zij is zelf een huisarts. De vlaggetjes waarmee de deelnemers zwaaiden waren aan de ene kant Turks, de andere kant Nederlands.
Een vrolijke, goed georganiseerde, af en toe uitgesproken bijeenkomst waarin werd gezegd dat de Turkse mensen een bijdrage geven aan de Nederlandse maatschappij en zich er thuis voelen. Buiten de Turkse gedichten, die niet vertaald werden, kwam er helemaal niets religieus in naar voren.

Het Deugdenboek

Op Vrijdag 9-10-9, 9 Oktober 2009 dus hielden we op initiatief van de Gülen-mensen en Prof. Andreas Kinneging in Leiden een Deugdendag, met gevarieerde lezingen. Een impressie schreef ik toen op dit blo, http://karelsteenbrink.blogspot.nl/2009/10/de-deugdendag-van-de-dialoog-academie.html.
Inmiddels kwam deze week het boek aan, onder redactie van Andres Kinneging en Timo Slootweg, Deugdethiek, levensbeschouwing en religie, Unieboek/Spectrum: Houten/Antwerpen. 319 blz., 2015.

 De boekomslag stelt me voor een raadsel. Het heet Allegorie, Visioen van een ridder  van Rafael. Je zou het kunnen zien als de deugd in het midden en de vrouw met zwaard en boek als de oorlog, en het bestuur, de vrouw in wat lossere kleding als de liefde. En die drie eigenschappen moet de ridder in zich verbinden.
Het boek is deels gebaseerd op de conferentie uit 2009: Kinneging, van Tongeren zijn de meest klassieke vertegenwoordigers van de oude filosofie. Rico Sneller is er ook weer bij over jodendom, Freek Bakker over de hindoes en Henk Barendregt over Boeddhisme, numet Sabine Wassenberg. Met Gurkan Celik schreef ik zelf over Ibn Miskawayh and Fethullah Gülen. We stellen tegen een sjarie'a-georienteerde visie met lijsten van heel preciese voorschriften, ook een islamitische ethiek, die meer psychologisch is en zich richt op de ontwikkeling van goede eigenschappen, een gebalanceerde persoonlijkheid.
Er zijn bijdragen over confucianisme (Burchard Masvelt Beck), Hegel (Labuschagne) en een empirisch psychologisch onderzoek onder leiding van Jan Pieter van Oudenhoven.
De meest bijdragen hebben de godsidee niet of nauwelijks nodig. Dit is een rijpe vorm van intercultureel denken over zingeving, menselijke ontwikkeling waar niet een onbekende god, of een onzeker hiernamaals met beloning of straf in de vorm van hemel of hel belangrijk is, maar een psychisch evenwicht, bijna zou ik zeggen wellness. Laat het zo zijn.

Bij nader kijken naar de afbeelding twijfel ik nu ineens of de middenfiguur wel een (mannelijke) ridder is. Er lijken wel borstjes van een vrouw te zijn, zoiets als wat madonna trots op haar voorkant neerzet.