Er was een kleine affaire over Gülen in verschillende plaatsen in Nederland. In Rotterdam werd naar aanleiding van de release van de film
Vatan ('Vaderland' in de serie
Kurtlar Vadisi of 'Wolvenvallei') zelfs een debat in de gemeenteraad gehouden. In Utrecht was hij viermaal te zien in de nieuwe Cinemec, nog in een troosteloze zandvlakte bij het nog te bouwen centrum van Leidsche Rijn. Er waren 14 toeschouwers in een zaal waar er wel 170 in konden.
Het is een wat onoverzichtelijk verhaal. Een 'louche figuur' met de naam Dave kondigt een verdeling van Turkije aan voor liefhebbers. Dat zijn hier George Soros, de rijke Hongaar een Fethullah Gülen, de religieuze leider die nu in Amerika woont.
Dave komt in het begin een geschenk brengen aan Gülen: een groene mantel. Die is kennelijk van Sultan Yavuz geweest, de kalief die rond 1500-1520 het Ottomaanse rijk uitbreidde met een deel van het Perzische Rijk en het hele Mamlukse imperium in Egypte, Syrië en Irak. Hij belooft dan ook dat binnenkort Gülen als nieuwe kalief in Istanbul deze groene mantel mag dragen. Gülen gaat dus met die mantel aan in een vliegtuig, terwijl de staatsgreep draait onder leiding van Dave (als leider van de CIA?). Soros zit er een beetje zielig bij te kijken en zijn rol blijft onduidelijk. Er wordt veel geschoten, iedere minuut vallen er wel weer tientallen doden, vaak wisten wij niet aan welke kant die vielen en wie tegen wie is. Gülen komt met zijn vliegtuig in de buurt van Turkije, maar hoort dan dat Erdogan al op het vliegveld van Istanbul is en alles dus mislukt is. 'Dan gaan we maar terug' zegt Gülen terwijl er nauwelijks emotie te zien is: een bijzonder slecht gespeelde film dus.
Dave gaat nog een keertje zwemmen, wordt er met een helicopter uitgehaald, voor een rechtbank veroordeeld en in zeer gedumpt vanuit die helicopter.
Als ik het goed begrepen heb, zien we hier Dave, de CIA-man en booswicht, die zegt dat er een chaos moet komen waardoor Turkije verdeeld kan worden: onder Amerikaanse invloed, maar de grootste happen zijn voor Gülen en Soros.
Het schijnt dat er bijna dagelijks in Turkije dit soort films te zien zijn over de coup, met een duidelijke verwijzing naar wie slecht is en wie goed. De ondertiteling was erbarmelijk en wij konden dus lang niet alles echt goed begrijpen, maar het was toch wel onderhoudend en aardig om dit zo ook eens te zien.
