Het klassieke gebouw der deugden: van Aristoteles tot Thomas, Paul van Tongeren
Het idee van de conferentie was vooral afkomstig van gastheer Andreas Kinneging, filosoof bij de Leidse juridische faculteit. Bij de morgenzitting was Kinneging ook gespreksleider, zoals we vooral zullen zien bij de lezing van Gerard Wiegers. Verder mengde hij zich die dag niet zozeer in de plenaire discussie.
De eerste lezing werd door de Nijmeegse Paul van Tongeren gehouden en was gewijd aan de ontwikkeling van de Griekse deugdenleer tot het imposante gebouw van de Thomistische leer van de vier kardinale en drie theologale deugden. Ontstaan vanuit de Griekse psychologie, waarbij men er van uitging dat wil en verstand gericht zijn op het goede (vaak gezien als een midden tussen twee extremen), kwam er bij Augustinus meer nadruk op de oefening van de deugdzaamheid en allengs in de scholastiek, met Thomas Aquinas als hoogtepunt een aanvulling met de drie goddelijk geschonken deugden van geloof, hoop en liefde.
Bij de middeleeuwers kwamen ook begrippen als kwaad en zonde binnen het gedachtengoed: het verstand kan zich vergissen, maar de wil kan ook voor het kwade kiezen. De 'theologale deugden' gaan de menselijke capaciteit te boven: geloof is willen aannemen wat je niet kan weten.
Hindoe-deugden van Bhagavad-gita tot Arya Samaj en Ghandi, Dr. Freek Bakker
Freek Bakker (Universiteit Utrecht) gaf de uiteenzetting over Hindoeïstische visies. Hij liet van de inleiders de vele kanten van een religie het meest aan bod komen: de betekenis en relativiteit van rituelen (door de leer van onthechting volgens de Bhagavad-gita), de vernieuwing van de Arya Samaj, waardoor het kastenstelsel helemaal omver gehaald wordt en de persoonlijke levensleer van Mahatma Ghandi. Bakker benadrukte dat hindoeïsme diversiteit als normaal ziet: niet alle mensen zijn gelijk en voor niet alleen gelden dezelfde idealen als norm. Dit blijkt uit de fasen in de levensloop van student, huisvader, gepensioneer tot asceet en uit de gematigde opvatting over de vier kasten.
Op de foto hierboven: rechts Freek Bakker, naast hem Dr. Rico Sneller en links staande de directeur van de Dialoog-Academie, Dr. Gurkan Celik. Achter Celik verborgen: Prof. Jan Pieter van Oudenhoven, moderator van de middagsessie.
Islam: Prof. Gerard Wiegers
Over de Islam sprak Gerard Wiegers, sinds kort van Nijmegen naar de Universiteit van Amserdam verhuisd. Na een kort begin over de belangrijkste duegden zoals die in de Koran worden geformuleerd (muslim in de betekenis van 'godsvertrouwen', geduld, vrijgevigheid e.d.) ging hij al gauw over op de aanvallen die tegenwoordig op de Islam worden uitgevoerd door 'bepaalde' kringen, waaronder vooral rechtse politici en conservatieve christenen. Met name ging hij uitvoerig in op een recent Amerikaans boekje dat de huidige migratie van moslims naar Europa ziet als een strategie om zo ook die te kunnen overheersen.
Dit boekje over de Moslims in het westen als een 'paard van Troje' was recentelijk door Wilders naar alle kamerfracties gestuurd. Allemaal fout natuurlijk, maar de zaal zat eigenlijk niet op een aanval op Wilders c.s. te wachten maar op een degelijke uiteenzetting van de islamitische visie op deugden, dus op een kijkje in Al-Ghazali's Ihya of moderner samenvattingen daarvan. Of op een humanistisch-liberale ethiek als die van Ibn Miskawaih, zo gloedvol weergegeven door Muhammad Arkoun.
Wiegers werd door Kinneging onderbroken, maar de verschillende visie op de dag kwam niet helemaal uit de verf. Wiegers verwees nog kort naar het boeiende onderzoek in Groningen Nederland deugt waarbij onder meer bleek dat imams in Nederland de algemeen gebruikelijke waarden ook onderschrijven en op besluiten van de Europese Raad voor Fatwa en Onderzoek (zie http://www.e-cfr.org/en/) waaruit blijkt dat moslims in de westerse samenleving gelukkig willen zijn.
Boeddhist Henk Barendregt
Een knap staaltje technologie kregen we na de middagpauze toen een zieke Nijmeegse Barendregt via een goede verbinding een heldere, maar zeer persoonlijke uiteenzetting gaf over de (voor hem) belangrijkste boeddhistische deugden, de brahmavira, compassie, gelijkmoedigheid, medevreugde, liefdevolle vriendelijkheid. Die moeten vooral via meditatie versterkt worden. Mindfulness dus. Een zeer heldere uiteenzetting. Maar toen ik aan het begin de snelle afwijzing van devotionalisme hoorde (als een soort poging tot toverij of handelen, je probeert van het goddelijke iets te krijgen in ruil voor kaarsen branden of gebeden zeggen), bedacht ik dat we hier toch wel aan een zeer cerebrale exercitie bezig waren. Misschien moet een volgende keer dat thema van Averroës/Ibn Rushd over de 'dubbele waarheid' een bekeken worden: de intellectuelen die tevreden zijn met abstracte concepten, terwijl 'het gewone volk' toch de leer in beelden, riten, mythen voorgeschoteld wil krijgen, die toch ook hun eigen kracht hebben.
Humanistische of verlichte Joden, Dr. Rico Sneller
Onder de noemer 'Jodendom' kregen we een heldere en boeiende lezing van de Leidse kenner van liberaal Joodse filosofie, Rico Sneller, die het jodendom niet bekeek vanuit de opvolging van de mitswot of geboden, maar vanuit de ontplooiing, de menselijke vrijheid. Als voorbeeld gaf Sneller twee (ex-)joodse filosofen, die vanuit de Kantiaanse verlichting, maar ook sterk vanuit Joodse tradities spraken: de oude teksten en de moderne filosofie dus in harmonie, zij het dan zonder enig rabbinaal gezag. Levensheiliging kan dan als doel hebben om 'aan God gelijk te worden', maar net zo goed seculier vertaald worden als volwassen worden, waarbij eer en liefde de twee belangrijkste deugden worden, uit te leven in dapperheid en trouw, gerechtigheid en vrede. Een mooi mechanisme van mythische teksten naar filosofische verwoording.
Het Humanisme van Joep Dohmen
De humanisten hebben helemaal afstand genomen van de mythisch-religieuze verwoording van menselijke idealen, maar kennen toch ook wel weer eigen spanningen: tussen de meer sociaal gerichte (bijdragen aan de menslievensheid) naar de sterk individuele Buldings- of ontplooiingsgerichten. Jezelf uitvinden, de zelfzorgmoraal, hoe van je leven een kunstwerk te maken? Dohmen liet ons in een boeiend referaat eens goed in de keuken van de Humanistische vereniging en Utrechtse opleiding kijken, tenminste wat betreft de meer seculiere filosofische trend. Ik had zelf net de dissertatie (aan de UVH!) van Suzette van Ijssel gelezen: Daar hebben de humanisten het niet zo over, waar spiritualiteit, meditatie en bijzondere ervaringen in worden besproken en aangemoedigd. Afijn, zo zagen we ieder van de zes stromingen vandaag toch steeds weer vanuit een bepaalde kant belicht.
Hierboven links Humanist Prof. Joep Dohmen en rechts Prof. Paul van Tongeren, tijdens de plenaire discussie.
In de plenaire discussie kwamen veel thema's van de dag opnieuw naar voren. Ook wel een aantal nieuwe thema's. Het publiek was deels samengesteld uit studenten filosofie, deels het bepensioneerde publiek dat graag naar deze zaken komt, deels (zelfs nogal wat) jongere en oudere allochthonen (ik sprak S. Sam, een Mandeeër, of aanhangers van Johannes de Doper, met 4000 andere 15 jaar geleden gevlucht uit Irak). Er was een Iraanse dame die stevig waarschuwde voor de claim die religieuze specialisten op hun gelovigen willen leggen en die blij was met het liberale geluid dat de dag domineerde. In die lijn was er was ook een die blij was met de kritiek van Wilders op te grote toegeeflijkheid tegenover religieus gezag. In de jaren 1980 dachten we allemaal nog dat het multiculturele wel over zou gaan, maar toen bleven al die nieuwe Nederlanders hier ook te blijven. Maar wij waren juist neo-liberaal geworden, met sterk individualistische vrijheid/blijheid en zelfbeschikking als doel. Maar nu moeten wij met een nieuwe veelheid in de samenleving leren leven.
Was het niveau van de dag hoog genoeg? De lezingen waren excellent, ik heb van alle zes genoten. Het was allemaal veel rijker dan de kleine flitsen hier en ik hoop dat er een goed boek van zal komen. Het publiek was zeer gevarieerd. Voor de doelstelling van de Dialoog Academie een zeer geslaagde dag. Voor mij ondermeer vanwege die Mandeeërs, die in de Koran Sabiun worden genoemd en die ik nog nooit gezien had (zie hieronder).
Hoe wordt je een deugdzaam iemand? Dat was de praktische vraag van de slotdiscussie. Via exempla dus, voorbeelden, of via zelfreflectie van gewetensonderzoek tot meditatie en exercitio oefening dus, al dan niet via de methode van Ignatius. Met Alaattin Erdal uit Rotterdam sprak ik over de praxis van journalistiek (hij volgt nu Den Haag voor de Turkse krant Zaman) en het nut van de politiek (hij zal waarschijnlijk voor het CDA de kar gaan trekken in R'dam Charlois). De dag was vooral gericht op de theorie en de definitie van deugden en hun ordening. Een mooi inkijk in een gevarieerde geschiedenis van grote wijsheid en schoonheid. De Mandeeërs, Solomon Sam uit Rijswijk en zijn partner, waren vooral geïnteresseerd in de juiste rituelen. Zij moeten enkele keren per jaar de doop als zuiveringsritueel ondergaan. Dat moet in een rivier met stromend water. Totnutoe gaan zij naar Nijmegen, naar een strandje in de Ooipolder. We spraken over een plek wat dichterbij: bij de veerpont over de Lek in Schoonhoven is een mooi klein strandje. Daar bij is een groot restaurant met gelegenheid tot omkleden. Veel Mandeeërs waren goudsmeden in Irak. Schoonhoven is bekend om zijn zilversmeden, beetje familie dus. Dat leek ook een mooie oplossing. Toch ook nog iets praktisch gevonden!
