Interreligieus koor uit Antakya in Utrecht

25 september 2012 was er in de avond een bijzonder concert in de Domkerk van Utrecht. Met een goede 35 zangers en 7 instrumentalisten trad het Antakya Chorus of Civilization op. Zij zijn een interreligieus gezelschap, vooral moslims, maar ook enkele christenen, zingen ook wel joodse liederen.
Aan het begin was er zelfs een soort interreligieuze modeshow: een mooi uitgedoste imam, katholieke vredesactiviste José Höhne Sparborth en katholiek pastor Gerrit Jan Westerveld, helemaal in stijl.

De opening werd gehouden door Bram Baye van Vrede voor Utrecht, herdenking van de Vrede van 1713, men zegt de eerste in Europa die echt door onderhandelingen tot stand kwam. Iemand van de Turkse ambassade, de burgemeester van Antakya, trots op zijn stad.
Het koor zong een grote serie korte liederen, allemaal lekker swing, of het nu een Kyrie was, mystieke gezangen met steeds herhaalde la ilaha illa Allah of het Joodse Hava Nagila. Allemaal in een soepele Gospel-achtige sfeer.
Heel bijzonder waren de korte verhaaltjes van de dirigent, die in het Turks sprak, maar perfect werd vertaald. Ik moest denken aan Nasruddin Hodja, de Turkse mysticus en grappenmaker in de stijl van Tijl Uilenspiegel.
Dat was al zo in het begin: de zangers en de uitnodigende instanties werden bedankt. 'De sponsors bedank ik maar niet, want die zijn toch al rijk!' De goedlachse kerk reageerde positief.

Op het eind van het concert gingen de vertegenwoordigers van de diverse aanwezige religies in vol ornaat tussen het koor staan, met op de achtergrond het grote orgel en de opgang naar de preekstoel van de grote statige kerk. Ik zag tussen het puliek veel meer jonge mensen dan oudere, nogal wat van Turkse origine, zeker wel de helft. Ook wel enkele kleurige hoofddoeken dus.

Na afloop werd er een glaasje sap of wijn geschonken en konden we nog met een aantal mensen spreken. Mooi en bijzonder initiatief.

European Muslim Union in Rotterdam

Vrijdag 14 en zaterdag 15 September 2012 hielden een 60-tal leden van de European Muslim Union een bijeenkomst bij de IUR, Islamic University of Rotterdam. Hoofdthema van de bijeenkomst was The Importance of Education for the Muslims in Europe. De lezingen van zaterdag vermeldden hoofdsrpeker Akgüdüz, recotor en Özcan Hidir, hoofddocent van de IUR. Daarnaast de geldschieters: Qatar Charity, Salamworld, en onderwijsprojecten in Albanië, Cyprus, Andalusia, Novi Pazar (in Bosnia?)
Ik was ook uitgenodigd voor een inleiding tijdens het openingsdiner. Die zal ik plaats op de Engelstalige blog. Hier alleen twee punten: men vond het aardig da er werd gememoreerd dat de leerstoel Arabisch in Leiden vooral aandacht had voor Arabische handschriften als hulp voor medisch en natuurwetenschappelijk onderzoek. Die vroeger voorsprong doet de huidige moslimziel goed, die immers tegen de westerse landen aankijkt als superieur. Een appluajse kwam bij de anonieme vermelding van de verschijning in een droom aan Ahmad Akgüdüz toen die het verzoek kreeg om rector van de IUUR te worden in Rotterdam (2003). Akgüdüz had immers ook een aanbod gekregen om in Princeton hoogleraar te worden. Said Nursi verscheen hem in een droom en beval hem min of meer krachtig dat hij naar Rotterdam moest gaan: wij moslims moeten die christenen van Europa gaan helpen, want zij zijn alleen niet in staat om de secularisatie het hoofd te bieden. Er kwam een stevig applaus en al had ik zijn naam niet genoemd, Akgündüz keek me veelbetekend aan.

Ik zat aan tafel naast Prof. Dr. Nevzat Yalcintas, Honorary President of the EMU, en tevens Honorary President of the Islamic University Rotterdam. De oudere heer Yalcintas is vroeger lid van het Turkse parlement geweest, heeft academische functies bekleed en is duidelijk een belangrijk netwerkfiguur. Der Spiegel heeft hem genoemd als een van de stichters van de AKP en een gewezen hoofd van de staatstelevisie. Er waren mensen van de Turkse ambassade, ook iemand van de Indonesische.