Las Vegas! Ook naar aanleiding van Dan Brown's "Lost Symbol"

Op weg naar het grote land las ik het boek van Dan Brown, The Lost Symbol over de betekenis van allerlei vrijmetselaar-symbolen die aan de oorsprong van de VS stonden rond 1760 en nu nog steeds wat te zeggen hebben. Een ander boek was van Bruce Feiler, America's Prophet. Moses and the American Styory. Het mooiste voorbeeld van op het eerste gezicht rare interpretaties is dat van het vrijheidsbeeld, de godin der vrijheid, door de Fransen rond 1874 aan de Amerikanen geschonken (al arriveerde het zo'n vijftien jaar te laat).
Volgens Feiler is dat dus eigenlijk Mozes die met een fakkel voor zijn volk uitgaat.
We zijn niet echt dicht bij het beeld in New York gekomen omdat de rij voor de boot er naar toe toch wel te lang was. Maar we kwamen haar weer tegen in Las Vegas, een beetje als symbool van het netter worden van die City of Entertainment. Daar staat ze dan tegen een achtergrond van wat symbolisch voor New York en het moderne Amerika is geworden.
De oorspronkelijke titel van het beeld is: Liberty Enlightening the World, de 18e eeuwse Verlichting verbonden met het 19e eeuwse Nationalisme. Maar nu voor alles waar het moderne Vages voor staat, van gokken tot striptease en dansen en vooral je vergaoen aan edel-kitch en onschuldig vermaak.




New York is dan wat meer seculier, maar de westkust zeker niet. In Los Angeles zagen we een moderne katholieke kathedraal, volgepakt met Spaanstaligen en de Crystal Cathedral, naast kleine huiskerkjes. In Sedona het centrum van new Age. Ook Vegas doet er wat aan mee, ook al kan ik me bij Spiritual Dining en Spiritual Nightlife nog niet zo veel voorstellen. Dat was gereserveerd voor donderdagavond en wij zaten er net andere dagen.

Amerikaanse achtergronden

Van 10-28 Juni 2010 maakten Paule en ik een reis door de Verenigde Staten. Waanzinnig programme: 2 dagen New York, dan vliegen naar Los Angeles en in 14 dagen 5000 km met de auto naar San Francisco, Yosemite, de groene Grand Valley, Las Vegas, Zion National Park, Bryce Canyon, Grand Canyon, Sedona en Phoenix om weer in Los Angeles te eindigen. Iedereen kijkt daar anders naar en die persoonlijke kijk wordt bepaald door je eigen achtergrond, je eigen focus. Hierbij wat autofoto's met de highlights op de achtergrond.



Bij aankomst in Washington, voor een overstap naar New York: Obama en Michele gaan met ons mee. Obama bleek later Jozua te zijn, 40 jaar na Martin Luther King, de Mozes die nog niet het beloofde land in mocht.



Vroeg onze buurman ons: en wat heb je aan je vak gedaan? Was het echt vacantie? Och, natuurlijk toch wat extra kerken en kathedralen bekeken. Tussen Los Angeles en San Francisco ook die fantastische Spaanse missionarissen nagetrokken die tussen 1770-1810 zo'n 37 missieposten stichten, en ook behulpzaam waren bij de verbreiding van de katholieke leer. Vandaar dat er 37 steden zijn die naar heiligen zijn genoemd. Hier Santa Barbara, een van de mooiste met een rechtbank gebouw in die Spaans-Moorse stijl.


Behalve vier grote steden deden we vooral natuurparken. De meeste in grote hitte, maar Yosemite was nog koel. Ook daar de immense bergen, watervallen, grote hoogteverschoillen.


De mooiste beelden zagen we in Bryce Canyon. Al die bizarre structuren, rotsen in kleuren rood tot geel en wit, die je overal kathedralen, theaters, samenspannende legers lieten zien. Want we maken er toch weer onze eigen fantasie van.


Bij Grand Canyon staat deze toegangspoort tot de afgelegen plek waar ooit een Canadees woonde, die als een kluizenaar werd beschouwd, omdat hij zo teriggetrokken leefde. Vandaar Hermit's Rest. Zonder die verhalen is het toch maar een droog verhaal van 200 miljoen jaar geologische wetten.


Tijdens de laatste dagen waren we weer in Los Angeles. Hier de twee bij de Crystal Cathedral, de refo-evangelical Crystal Cathedral in Orang County waar je gratis persoonsvermeerdering kunt krijgen.