Franciscus voor het karretje van de dialoog?

Onde de titel Franciscus en de Sultan hield de Boomkerk in Amsterdam (officieel: Franciscuskerk!) een middag ter gelegenheid van de viering van het 100-jarig bestaan van de kerk. In 1911 werd het kolossale gebouw neergezet in een grote en drukke nieuwbouwwijk van Amsterdam-West, de Baarsjes. Nu staat de kerk grotendeels in een moslimwijk. We begonnen met het Zonnelied van Franciscus, gezongen door drie mannen, op een nieuwe melodie van Willem Marie Speelman.

Prachtige tekst, maar het lied is wat lang en ik heb er eigenlijk nooit een spannende of swingende melodie bij gehoord. Zelfs die van Huibers valt tegen. De nieuwe van Speelman was OK, maar zeker niet meer dan dat. De tekst blijft soms wel hangen, melodie niet: U eeuwige, die ver weg zijt en ongezien, niemand is bij machte U te noemen. Grotendeels natuurmystiek, ontzag voor de krachten, zon, maan, dood. Geen opgeblazen Jezusgevoel en zelfs geen onbesuisd verlangen naar eeuwig leven: gewoon ook gezegend om onze zuster de dood van het lichaam. Een heel bijzondere gast was Drs. Ekrem Karadeniz, legerimam, die ook met een missie in Bosniè is geweest. Hij moest daar de contacten met de moslims leggen, maar ook met de katholieken. Hij liet een bijzonder afbeelding zien in een katholieke kerk )in een plaats die ik nu even kwijt ben', gebouwd onder beheer van de sultan van Istanbul in 1854, met de moslim/architect ook erbij, als bewijs van de tolerantie van het Ottomaanse Rijk. Ze moesten natuurlijk wel in dat deel van het oude Yugoslavia, maar het gebeurde dan toch!

Een andere bijzondere gast was het verliefde paar Eva/Mehmet, die er met de ouders van Mehmet waren. Zij gaan binnenkort trouwen en zagen helemaal geen probleem in de verschillen tussen de religies. Eva legt hier uit dat God vroeger al meerder bijzondere mensen had gestuurd om zijn waarheid aan de wereld te laten zien± Abraham, Mozes, Jezus. En daarna had Mohammed in dezelfde stijl het nog eens opnieuw nagedaan± geen conflict of verandering, maar in dezelfde lijn. Dus waarom spreken over ´gemengd´. Toekomstige schoonmoeder en /vader zaten er glunderend bij.