Op zondag 21 september gingen wij naar Hillegom voor de ambtsbevestiging/wijding van Wilna Wierenga als pastor in de Protestantse Kerk. Bij alle sobere aankleding van een omgebouwde katholieke kerk uit de pre-reformatietijd, geen ambtskleding voor de mensen (gelukkig vind ik dat nu: geen verkleedpartij, gewoon jezelf blijven) was het toch een bijzondere dienst. Die handoplegging, de quasi-elektrische kracht die overgaat. Mooi gebaar.
Pastor wordt vaak vertaald als 'herder', maar je mag het ook wel vertalen als waker. Zij moet zorgen dat we bij de tijd blijven, de woorden niet zomaar herhalen, het verbinden met een vraag van nu, want anders is ook die grote tekst van de bijbel geen antwoord meer.
Ze had zelf een heel mooi verhaal dat eerst aan de kinderen werd verteld, daarna in de preek (niet vanaf de hoge preekstoel: Wilna zei mooi dubbelzinnig dat ze 'een beetje hoogtevrees heeft'.) Ze bracht de bijbel van haar opa mee, die in 1900 was geboren, op 53-jarige leeftijd in Zeeland de watersnood meemaakte en daar alles kwijt raakte. Het gezin kon net nog in de bootjes stappen. De oude bijbel werd wel meegenomen. In Groningen kon er met het geld van de verzekering weer opnieuw begonnen worden: je moet altijd de moed hebben opnieuw te beginnen, of het je eigen keuze is, je geroepen voelt, of dat je door omstandigheden wordt gedwongen.
Dat is dus ook het Abraham-verhaal dat de basis was van deze dienst. Ook hij vertrok op latere leeftijd voor een nieuw bestaan. Het lukt me niet om de foto scherp te krijgen: Wilna beweegt nogal, maar de bijbel en de kinderen zijn goed zichtbaar. Mooie tijd daar in Hillegom toegewenst!
donderdag 16 oktober 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten