Op een druilerige dag in Januari 2015 gingen Paule en ik naar het legermuseum. Aanleiding was een juichend recensie over de architectuur van het immense gebouw in De Volkskrant en het is maar een kartiertje rijde.
We waren verbaasd over de immense hoeveelheid mensen. In de eerste maand schijnen er al een 150,000 bezoekers te zijn geweest. Het leger is bij velen populair.
Het terrein was vroeger afgesloten, omdat het een militair vliegveld was. Tijdens de golfoorlogen zagen we vanaf de Uithof de gigantische toestellen al laag vliegen. Kennelijk een tussenstop tussen de VS en Irak. Nu is het een compromisgebied: half een natuurgebied (dat we nog moeten gaan verkennen, groot project voor een natuurorganisatie als Staasbosbeheer of zoiets) en dus het museum.
De zijkanten zijn open, onder de Ka'aba-achtige donkere middenschacht zijn de liften en ook de dichte expositieruimtes. Eerst maar even een impressie van de open zijkanten:niet zomaar een oude fabrieksloods, maar een moderne zeer grote en lichte ruimte, zelfs op zo'n donkere dag.
Er is ook een V2 te zien, de grote raketbom uit de Tweede Wereldoorlog.
Daarnaast is er een gesloten afdeling, grote kamers met veel videobeelden, interactieve panelen en opstellingen met oud materiaal: vooral zwaarden, ook pakken met insigned.
In de teksten wordt veel aandacht gegeven aan het geweldmonopolie dat aan de staten toekomst. Ook is er veel geschiedenis: de oude uit de Middeleeuwen (geschiedenis van fortificaties, wapens, heel veel militaire costuums, imponeermode, met voorschriften over de insignes) en de huurlingenlegers van de 17e tot de 19e eeuw. Veel aandacht ook voor de koloniale legermacht. Ook Westerling wordt redelijk zakelijk besproken. Hij is nooit veroordeeld. Na zijn Indische avonturen en grwuelijkheden was hij nog een tijdje operazanger! Hij wordt niet al te hard aangepakt. Hieronder wat bibberig de tekst:
Daar moeten we het mee doen: 'Hij trad meedogenloos op en liet zonder vorm van proces vele executies uitvoeren. Hij is een omstreden figuur'. Hij 'werd op handen gedragen door zijn mannen' dat is een heel slappe diplomatieke versie van een niet-oordeel.
We moeten nog een keer terug om te kijken hoe er ook een betje pacificsme in dit mooie gebouw kan zijn.
zaterdag 7 februari 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten