Zaman is verdwenen, net zoals de Cosmicus scholen, in naam dan. De websitehttp://fgulen.com/nl/ doet het de ene keer nog wel (zo vandaag), maar gisteren al weer niet. Maar er komen hier in ieder geval wel weer nieuwe dingen voor in de plaats.
Mehmet Cerit toont weer hoe hij iets klaar kan krijgen: er ligt een eerste nummer van
deKanttekening, het nieuwe blad over Nederland, Turkse Nederlanders en een aantal sociaal belangrijke zaken. Zoveel dat je denkt: moet dit dan allemaal in één nummer.
Murat Isik schreef een boek over de Bijlmer. Het bracht mij ertoe om zijn eerste boek ook te gaan lezen: nog over het Oosten van Turkije. Gewelddadig en treurig (bijna zoiets
Disgrace, een spiraal naar beneden, van Coetzee), maar je blijft wel lezen. Amina Wadud en een vrouw die het gebed mag leiden in eenmoskee. Marcouch, Jan Jaap de Ruiter, Thomas von den Dunk, Thijl Sunier en nog anderen: veel columns.Kritiek op godsdienstonderricht dat kinderen vang maakt en teveel over de hel spreekt. Voor en tegen besnijdenis, zonder een duidelijk ja of nee aan het einde. Te veel om op te noemen. Wel over het leed van de Gülen-mensen in Turkije, die ingevangenissen gemarteld worden, hun geld en huis en baan kwijt zijn. Maar geen rechtstreekse preek van Fethullah Gülen.
Even stilte.
Dat was ook mijn dominante thema aan het einde van deze Ramadan. Religie kan mooi en inspirerend zijn, maar soms is het ook te veel. Lasten we nu maar even van een adempauze genieten. Even aan de kant blijven staan, alleen een enkele kanttekening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten