Paleizen en kerken, naast enkele romantische riviertjes, eindeloze weilanden zonder koeien (die houden ze kennelijk allemaal binnen), te grote mais- en aardappelvelden: we raakten niet uitgekeken op het Deense landschap. Maar bij een oude abdij, nu als gehandicaptenboerderij en als doelpunt voor schaalreisjes opgeknapt, vonden we toch ook wel weer een romantisch riviertje.
Dat was op weg naar Fredensborg, zo rond 1750 gebouwd voor het koninklijk paar aan een groot meer op Seeland. Vooral het park met veel democratische beelden van gewone mensen was mooi. We vroegen ons op een bepaald moment zelfs af of ze hier die Griekse goden en godinnen hadden afgezworen. Zo was het ook wel niet maar toch veel beelden van 'gewone mensen'.
Het onderste beeld is er een van zo'n 180 in grote cirkels opgesteld met allemaal gewone mensen, echt aangekleed voor het vaak niet zo warme klimaat hier.
Als je al wat europese paleizen hebt gezien, is het vooral het park dat bijzonder is. Vandaar naar Roskilde, waar de koninklijke begraafplaats is: het leek ons toe dat dit koningshuis dat al zo'n 1000 jaar regeert en in onze stadhouderstijd zelf echte absolute vorsten leverde, wel veel macht en populariteit moet hebben gehad. Afijn de kerk in Roskilde is ook een machtig symbool van kerk én vorst want het was een tijdje hoofdstad voordat bisschop Absalon in de 12e eeuw van hieruit Kopenhagen stichtte. Daarom hieronder eerst een beeld van die bisschop, stoer aan de buitenkant van het stadhuis van Kopenhagen.
Heel veel geld voor restauraties: alles mag stralend zijn. Tussen die twee stoere torens van roskilde toch nog een bijna-burgerlijk trapgeveltje. Binnenin alles even mooi of het nu oud of nieuw is. Wel dus heel erg veel graven.
Dit is een beeldje van de preekstoel. onze reisgids zei dat de figuren daar er wat barok/expressief boos uit moesten zien met uitpuilende ogen, bijna als de wachters bij Chinese en Indeonesische tempels. Daarom die boze blik hier.
Deze twee dames staan bij de korte trasp naar de preekstoel. Het is me niet duidelijk waarom ze er zo belachelijk opgemaakt en bloot uitzien.
Bovenaan een mooie gedraaide kop van Johannes de Doper (met lammetje) die zijn hoofd inderdaad gaat verliezen.
In het midden het grote houtsnijwerk achter het hoofdaltaar: het kwam uit Antwerpen en was bestemd voor Dantzig/Gdansk, maar de boot had eerder al geweigerd om de tol over de Sont te betalen en dus werd dit roofkunst: in beslag genomen en goed genoeg gevonden voor deze koninklijke begraafkerk. Prachtig houtsnijwerk en bijzonder goed bijgehouden, zodat het stralend als nieuw is gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten