Het rustige Denemarken: Ribe en Odense

Op 2e Pinksterdag reden we verder van Lübeck naar Denemarken. Eerste plek was het oude stadje Ribe, aan de westkust. In 856 was daar de Franse monnik Ansgar aangekomen (geboren in Amiens, dus onderdeel van een Frankische bekeringsbeweging). Ribe lag toen aan de kust, dus op een oude Fries-Frankische handelsroute zegt men in het museum, waar ze van wilde Vikingen weinig willen weten. Hij staat nu te pronken voor de kathedraal van Ribe

Het was 2e Pinksterdag. Helemaal vrije dag dus nog rustiger dan gewoonlijk in het toch al wat kalme Denemarken (Paule gebruikte af en toe het woord saai, netjes, beetje als Zwitserland?) De kathedraal was ook dicht evenals een andere grote oude (klooster)kerk. We moesten dus maar op Wikipedia Commons kijken voor de mooie, levendige, beetje boerse versieringen.

Abraham hier als een boer die vee/zijn zoon wil slachten en kijkt wie daar het zwaard/mes beet houdt. God zal wer in voorzien: dat zei Abraham aan zoon Isaak over het offerdier dat nodig was.
Over het Vikingmuseum van Ribe (eigenlijk: een van de twee!) komt een aparte blog.

Dan naar Odense, een studentenstad, maar we hebben er weinig gezien. Het plein voor het stadhuis staat bovenaan: links stadhuis, recht voor de kathedraal, kerig onderhouden en in de verf, met groots altaar, maar alles leeg hier. Er was wel een heel druk restaurant, waar wij maar een feest-lunch hebben genomen. Een buffet-lunch, dus all-you-can-eat, maar dat is aan onze generatie niet echt besteed.

Belangrijke bezienswaardigheid in Odense: het kleine huis, rechts op de voorgrond, waar Hans Christiaan Andersen is opgegroeid. Hij is verreweg de bekendste Deen. In een aantal winkels heb ik gevraagd of ze ook een beeldje van Sören Kierkegaard hadden: niet dus, de naam was soms niet eens bekend, maar Andersen kom je vaak tegen. BD dus of Beroemde Deen.