Drie abdijen van Oosterhout bezocht door kunstenaars: Biënnale 2017. 2 De Benedictijnen

Na de Norbertinessen, was de tweede abdij, aan de overkant van de straat, die van de benedictinessen, die er kort na 1900 kwamen. Een groots gebouw, eerst neo-gothisch, dan met een bijbouw in de sobere stijl van Dom van der Laan. Hier troffen we (net als bij het eerste klooster) een fantastische vrijwilliger die uitleg gaf over de kunstwerken, maar ook over de relatie tussen het klooster en het dorp. In dit geval was onze man wat sceptisch over de nieuwe bewoners van de mannen-abdij, de Fransen van Chemin neuf (Celibatairen, gezinnen, geleid door een vrouw van Duitse oorsprong): deze staan wat afstandelijker van de dorpsbewoners. Juist de nonnen van de benedictinessen hebben de juiste sfeer van een klooster-in-contact-met-de-maatschappij weten te behouden, tenminste volgens 'onze man'.

De neo-gotische kapel is hier voorzien van banken in de stijl van Dom van der Laan, zoals ook in Maarssen (nu ook al gesloten) en in Werkhoven.
Er waren parels van mooie kunst bijvoorbeeld een beeld van tsunami door Franciscus-Franciscus, waarin een keten van mensen een kind redt. Helaas is niet iedereen te redden.

Dan het 3e klooster, de kolossale Paulusabdij waar vroeger de beroemde Pieter van der Meer de Walcheren verbleef en boeken schreef (die ik overigens nog niet echt gelezen heb. Rogier noemt hem de 'Pionier van de Katholieke Cultuurbeweging). Ook al leven de moderne bewoners dan in familieverband, in de abdij hangen toch witte toga's voor de vieringen. De kunst aldaar is af en toe wat eigenaardig, of in ieder geval verrassend. Zo hangen er in de koorgangen en de tuin een 40-tal vergrootglazen, waardoor je de bloemen dus uitvergroot kunt zien. Ook een kunstproject. Wij zagen een zestal grote werken in super-realisme, redelijk overdreven aardewerk met glazuur er wel erg dik bovenop. Hier moeder en kind. Zelf schrijft zij over haar werk: Niet om reigieus werk te maken, maar omdat de verhalen een universele waarde hebben en zich goed laten vertalen naar het heden. Hoe dan ook verrassend en vernieuwend is deze biënnale zeker!