Agriturismo Miralduolo in Umbrië

van 6-15 September 2013 deden wij een Grand Tour, een Italiaanse reis, zoals dat sinds de 19e eeuw belangrijk was in de opvoeding. Kunst kijken, de renaissance en het landschap inademen, in ons geval vooral in Umbrië. De eerste dag was het 1000 km tot Como, eigenlijk teveel, maar ja het was verder dan wij dachten toen we het bestelden en zeker in één dag niet te doen.
We hebben wel genoten van de reis door Zwitserland dat we eigenlijk nauwelijks kennen. Vooral de serie tunnels van de Gotthard-trip waren wel bijzonder! En dan het uitzicht dat je hebt als je er eenmaal door heen bent gereden.

Wij hadden een hotel geboekt in Brunate, stadje bij Como, op 500 meter hoogte: de autorit vanuit het drukke and nauwe Como was dan ook een soort James Bond ervaring, met Italianen die ons tegemoet reden, die vonden dat we te langzaam reden, e.d. Rond 1900 hebben de rijken van Milaan hier hun villa's gebouwd, koel en zuivedre lucht. Vergane glorie nu van de grote hotels.  Wij vergaapten ons ook aan de engel bovenop de kerk (NB een heuse basiliek), die de duivel aardig achter zich had verworpen.

De 2e dag stopten wij voor een wandeling van een paar uur door Bologna. Het was de eerste stad waar we alsmaar pausen tegenkwamen, als bouwer van stadspoorten, van parken, van grootse paleizen: dat zou een van de voortdurende beelden worden. Enige tijd geleden hebben we de TV-serie over de Borgia's gezien en beseften daardoor hoe groot de pauselijke macht was geweest en hoe serieus de pausen tussen 700-1870 geprobeerd hebben die macht te behouden of te vergroten. Ook hoe de kardinalen vooral onderdeel waren van een geld-en-machtpolitiek in dat deel van Italië. Niet zo maar een klein staatje, maar een van de grootste van Italië, totdat Garribaldi er een einde aan maakte. Hieronder het pauselijke park in Bologna.

 

Dat Jezus de Heer is van dit land, was geen pauselijke uitspraak, maar de vrolijke en wulpse figuren van de fontijn wel!
In al die steden is er een gigantische, of zeker wel een grote kerk: Bologna was na een aardbeving, zo rond 1640, weer opnieuw opgebouwd en de kathedraal dus helemaal in de renaissancestijl van de Sint Pieter van Rome. Maar het oudere paleis staat er trots: had zo ook in Pergia of Gubbio kunnen staan.
Einde tweede dag kwamen wij aan bij het Agriturismo Miralduolo, tussen Pergia en Assisi gelegen. Een vroegere boerderij met grote tabakschuren, nu vooral in vee, grote gras- en mais-velden eromheen. Maar het vee staat op grote afstand. Er waren helemaal geen vliegen, geen muggen, wel stil en ruim: zo' 8 appartementen in het erg schone complex (keuerig zwembad, vriendelijke leiding). Internationaal publiek: Denen, Belgen en Nederlanders hier. Op 4 km afstand konden we Perugia zien liggen!