Perugia

Dit is de tweede impressie van een reis naar Italië, 6-16 september 2013. Hieronder staat het eerste verhaal over de reis en ons verblijf Agiturismo.

De eerste dag na de reis gingen we naar Perugia. Als al die andere steden van Umbrië spectaculair op een hoge heuvel gelegen. Ze hebben er een prachtige parking, vanwaar je via grootse roltrappen naar de stad er boven gaat: door de oude Rocca heen, de burcht die de pauselijke overheerser had laten bouwen na de 'zoutoorlog' van 1541, toen het Vaticaan de overhand kreeg. Meteen na de bevrijding van de kerkelijke staat hebben de Perugianen die burcht weer afgebroken. Tegenover de Dom staat nog het grandiose oude pauselijk paleis, nu museum van alsmaar mooie kerkelijke kunst tussen 1300-1500. Hoeveel annanciaties? Geboorte van Jezus, kruisigingen: uiteindelijk is de thematiek van de onderwerpen redelijk beperkt daar. In de musea mag je niets fotograferen, dus dat zit er nu ook even niet bij!
Hieronder wel het gebouw:

De paus die Perugia liet veroveren werd gehaat, maar deze goedige opvolger-Paus heeft de stad weer enige vrijheden en wat minder belasting gegeven en daarom kreeg hij een standbeeld en werd hij ook als een goedzak afgebeeld. Ondanks de tiara en de plechtige outfit, ziet hij er toch wel als een persoonlijkheid uit, niet alleen een drager van de waardigheid.

De roze-witte achtergrond is die van de buitenkant van de Dom.

Natuurlijk was Franciscus de grote held van deze reis. Hij heeft door heel Umbrië gelopen. In Perugia zou hij in 1520 die andere grote vernieuwer hebben ontmoet, Dominicus Guzman, die wij eigenlijk niet goed kennen als persoon, terwijl we van te voren weer van alles over Franciscus hadden gelezen: arme, leek, vredesman (ook met moslims, maar algemeen pacifist ook), de sprekende religie van de kerststal, menselijke Jezus, kritiek op de paus, maar toch binnen de kerk blijvend, met geweldige aanhang, terwijl die eenvoudige man damn toch zoveel grootse kerken kreeg.
In Perugia zouden de twee elkaar hebben ontmoet: de een als een serafijn in religieuze gloed, de andere vooral geleerd, in licht van Kerubs, maar samen uno splendore, een prachtig voorbeeld hoe een grote traditie wat moois kan voortbrengen.

Zoals overal in Umbrië was er in Perugia gewoon te veel te zien. In het midden hierboven dus de gevel van het eenvoudige gebouw in de klooster/universiteitswijk van Perugia: nog echt heel levendig. Daar zouden de twee elkaar ontmoet hebben. Onderste hierboven schijn een Romeinse tempel geweest te zijn, vanaf ca 500 een christelijke kerk. Binnenin leek het wel op de structuur van de Rotspoel, Rock of the Dome in Jeruzalem, vanwaar Mohammed ten hemel gestegen is.

Al wandelend door die fantastische stad viel ons de eenvoudige toegang op van een gebouw van de Pauselijke Missiewerken. Daar had een moslim simpele graffiti bijgeschreven: Allahu Akbar! Zo in de trant van "Jullie mogen best missionair werken, maar wij moslims, vinden Akllah de grootste." De schrijfwijze is niet helemaal correct: een waw teveel, die je wel uitspraakt, maar niet hoort te schrijven. Afijn, een kleine religiestrijd in het moderne Perugia!