28 september 2013 waren Paule en ik in de Dominicuskerk in Amsterdam voor een presentatie van de nieuwe bundel van het Nieuw Liedfonds. In het mooi uitgegeven boek Als daar muziek voor is (red. van Bettine Siertsema en Wilna Wierenga; Zoetermeer: Boekencentrum, 240 blz.) staan 90 liederen op teksten van vrouwen. Veel van de melodieën zijn ook door vrouwen geschreven. Het is een lang proces geweest: 20 jaar is er aan gewerkt en gezongen. Er zijn een zestal CDs verschenen, talrijke concerten gegeven van de verschillende liederen (meestal zo'n 15 per serie) en nu dus alles bij elkaar.
We kwamen bijeen in de schitterende Dominicuskerk, onder de hemel bezaaid met sterren en bevlogen door honderden engelen.
Lies Marcoes Mustafsira vroeg tijdens haar studie in Amsterdam wel eens aan ons, wanneer wij daar weer naar de kerk gingen, want zij vond het feest om daar tussen die zingende mensen te zitten onder de hoede van zoveel engelene. Maar het is niet allemaal glorie en hallelujah wat we in die kerk kunnen zien. Rechtsbovenin, niet helemaal goed zichtbaar staat ook de zwarte kant van Dominicus, de rechtgelovige die de inquisitie zo'n beetje heeft opgericht. Hij gooit de foute boeken in het vuur en de mensen mochten ook volgen. [ Bij nader lezen blijkt dit deels fout te zijn: zekere Jordanus van Saksen schreef een biografie van Dominicus, kort na diens dood in 1221. Daarin kom hrt verhaal dat er een godsoordeel was tussen geschriften van drie mensen. Van twee ketters verbrandden de boeken maar die van Dominicus sprongen meteen het vuur uit].
Ja, kijk maar eens goed in de Dominicus. Ze hebben het gelukkig niet laten weghalen. Afijn, ik zal nog wel eens wat meer over Dominicus Guzman moeten lezen na onze Franciscus-infectie in September! {zoals hierboven al staat: dit is dus fout! En de inquisitie werd pas 12 jaar na de dood van Dominicus ingesteld. Hij was dus vooral goed katecheet, prediker]
Terug naar de liederen. Zijn ze anders dan de Oosterhuis-liederen, of in het algemeen de mannelijke teksten op religieuze thema's? Ik heb bij eerste lezing en m eezingen het idee dat het minder gaat over God en vooral minder over dat einddoel van die reis, dat Koninkrijk waarop we al zo lang zitten te wachten. Het zijn meer persoonsbeschrijvingen en de wereld is wat kleiner. Maar om te zingen wel weer geweldig, zeker onder de mooie leiding van Wilna Wierenga.
Een viel me meteen op: no 76, tekst van Judith Herzberg
Er is nog zomer en genoeg
wat zou het loodzwaar tillen zijn, wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen terwille was,
als iedereen niet iedereen op handen droeg.
Ik had ook het idee dat de liederen vaak veel korter zijn.
Er staan achterin het boek prachtige teksten over muziek en de gedichten. Beetje jammer, dat ze niet meteen bij de liederen zelf staan, want nu ben je niet steeds geneigd om die commentaren te lezen, ook al zijn de toelichtingen zelf ook weer een kleine honderd zeer waardevolle bladzijden.
Het was een prachtige dag voor een prachtig boek. Dank je, Wilna!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten