Voor de Utrechtse Janskerk heeft dirigent Hans Leeuwenhage een
Miss Bilingua geschreven. Het is nog een korte (Lutherse) mis: alleen Kyrie en Gloria. Die zijn genomen uit de 11e Gregoriaanse, maar daarnaast muziek op teksten van Sietze de Vries. Het is sobere muziek, die goed in het gehoor ligt. Beetje in de stijl van Duruflé, bijna-vrije maat, heel veel maat- en tempowisselingen. Veel dissonanten, bijna glijdende noten als een schaakspel. Zonder paardesprongen, kleine intervallen.
We zongen deze misdelen, samen met enkele andere liedcomposities van Hans Leeuwenhage tweemaal. De eerste keer was op een lieddag in de Janskerk, waar ik geen foto's van heb. Die zaterdag, 16 november 2013 was met een goed gevulde Janskerk, waar vooral ook fans van Sytze de Vries bij waren. Hanna Rijken zong met haar theologenkoor toen ook een aantal door De Vries vertaalde Engelse hymns. Ik vond dat eerlijk gezegd vreselijk: helemaal verouderde theologie en religieuze gevoelen die helemaal niet bij ons passen en dan in veel te lange hymns, soms zelfs wel tien strofen.
Bij de liederen van Leeuwenhage zelf werden korte teksten juist vaak herhaald: zoals Bach bij een openingskoor van een cantate aan twee regels genoed heeft: zo bij 'Wij gaan naar Sion':
Wij gaan naar Sion waar ded wijsheid woont
daat weten ze de route van de vrede
daar is een nieuwe aarde neergedaald..
De tweede keer was 23 november in de grote Basiliek van Ijsselstein. Het was er steenkoud, werd uiteindelijk donker (dat is aan de foto's te zien: Hans Leeuwenhage kreeg een heiligenkroon om zijn hoofd!). Maar die kerk is wel geweldig mooi en heerlijk om te zingen, misschien ook wel omdat er zo'n prachtige akoestiek in die kerk zit.
Er was ook een schattig Mariabeeld, met nog een levendige pelgrimage. De tieners van Martine gingen daar voor hun schoolexamen naar toe om een kaars op te steken. Volhouden zo!
Dit is het beeldje (20 cm hoog, maar niet), uit de 12e eeuw. De huidige verering is opnieuw begonnen in 1937.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten