Zondag 17 juli waren wij in de Amsterdamse Dominicuskerk voor een vacantieviering. Tot onze en veler verbazing een volle bak. De 450 gedrukte blaadjes met liederen waren niet voldoende. Voor het koor was er een slimme formule: iedereen die om 10.00 was gekomen mocht mee-oefenen en dus ook mee-zingen in het koor. Vanwege de zomer was er een lichter programma: veel liederen die lang herhaald werden, korte lezing en korte preek. 'Voor een keer is het prachtig' zei een zanger naast me.
Dirigent Jan Kortie was sterk in het laten zingen vn die grote groep in canon en dan nog in langzaam, steeds sneller, uiteindelijk zeer langzaam en zacht tempo: Amor, ermanos, Dios es amor. Ama todos como ermanos. Dios es amor.
Ja, dat is nog wat anders dan die sereen-witte Janskerk in zijn cistersienser/calvinistisch strak witte wanden. Van beneden tot bovenin feestelijke tinten. Alle heiligen en engelen er bij.
Het lied Kosi revaya ('Mijn beker is vol/stroomt over') was nieuw voor mij. Toevallig kwam ik die beker even later weer tegen bij soera 76:5 Inna al-abrar yasyrubuna min kasi kana kizadjoeha kafur..
Hier is kosi dus kasi geworden en in de hemel drinken de vromen uit een beker, waar kampfer is bijgemengd. Hoe dat precies smaakt is (nog), niet duidelijk, maar dit ene maleise woord in de Arabische Koran duidt zeker op iets heerlijks.
Het blijde bericht dus, met ook psalm 23 er bij: Jij, mijn herder? Niets zou mij ontbreken .. laat het zo blijven..
Daarna gingen wij verder lopen in Amsterdam, propvol met toeristen. Er was een grote groep Indonesische nonnetjes met een priester, zittend bij de Oude Kerk, op vrije banken, omdat alles daar toch wel duur is. Om de hoek bezochten wij de nu zeer uitgebreide schuilkerk van Onse Lieve Heer op Solder. Er is een pand ernaast voor opgekocht, waar de entree, het café en een ruimte voor schoolklassen en groepen is: bijna koud steriel modern ingericht. Vandaar loop je onde de smalle straat door. Er is een deftig pand, met veel kamers, trapjes tot er boven een volledig ingerichte kerk, met sacristie, biechtstoel, doopvont, priester-kamers, zelfs een mooi orgel blijkt te zijn. We zouden voor de janskerkgemaante aan die ruimte voldoende hebben voor de 120-140 bezoekers van de gewone zondagen. Een een prachtige oude sfeer. Maar wel een museum geworden, als sinds rond 1880 de nicolaas en de Dominicuskerken waren gebouwd.
Maar vooral de Dominicus verdient het op nog steeds met zang, een goede preek en goed volk de eigen aandacht te krijgen.
dinsdag 2 augustus 2016
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten