Op 15 Juli 2016 werd er een knullige coup gepleegd in Turkije. Een aantal militairen wilde de regering Erdogan afzetten 'omdat de grondwet niet werd gerespecteerd'. De dagen erna is niet duidelijker geworden wie er achter de coup zat: een oude kemalistische groep, bang voor te sterke islamisering in Turkije? Erdogan zelf heeft meteen de 'kanker van de Gülenbeweging' de schuld gegeven en lijsten die kennelijk al klaar lagen werden genomen als basis voor zuiveringen in justitieapparaat (3000 rechters ontslagen), bij de pers (waar de krant Zaman toch al was gesloten), bij het onderwijs, waar alle Gülen-gerelateerde huiswerkcursussen, scholen en universiteiten werden gesloten, docenten elders ontslagen. Dat ging in zo'n tempo, dat, als Erdogan zelf al niet achter de coup zat (wat wel gesuggereerd is, maar mij onwaarschijnlijk lijkt) hij het toch wel een 'Godsgeschenk' vond, wat hij zelf al snel na de coup meteen heeft gezegd.
In veel aspecten deed het me denken aan de mislukte coup van 30 september/1 oktober 1965 toen de linkse kolonel Untung in Indonesië een coup pleegde, zes generaals vermoordde, maar vooral een anti-communistische hetze startte, waardoor een helf tot naar schatting één miljoen slachtoffers vielen.
In Europa en Amerika geloven heel weinig mensen in de aanklacht tegen Gülen. De Verenigde Staten denkt er niet over om hem uit te leveren en heeft in November 2015 ook al geweigerd om de Hizmetbeweging als een terroristische te classificeren.
Het is moeilijk te bewijzen dat je in stilte en rust, via een groot netwerk van kleine organisaties goed werk doet. Vroeger presentaties in de media vielen nogal eens verkeerd uit. In 2008 kwamen de Gúlen mensen slecht voor de dag bij een uitzending van NOVA, toen er vooral uitgeknipt werd dat er niet iets als één grote Gülenbeweging is. Nu heeft een werkgroep Hizmetbeweging een persconferentie gehouden (vrijdag 29 Juli) in het mooie hotel Des Indes in Den Haag waren veel cameras en een 60 personen bijeen.
Alaattin Erdal, lange tijd werkzaam in de journalistiek van het Nederlandse
Zaman, maar ook als Stadsdeelwethouder van Rotterdam Charloos voor het CDA, was de voorzitter. Van het Platform INS (vroeger de Dialoogacademie) van Rotterdam was er Alper Alasag, van de vrouwentak ZijN Selma Ablek. (Zie boven). De show werd wel gestolen door Saniye Calkin die de grote verklaring voorlas. Eerst bescheiden, bijna timide, dan echt kwaad en uiteindelijk zelfverzekerd en het recht opeisend op belangstelling, verdediging van de goede doelstellingen. Naast haar (zie hieronder) Ahmet Taskin, de Utrechtse man die via onderwijs en huiswerkbegeleiding groeide naar belangenbehartiging van zakenlui en handelsrelaties met de Turkse ziekenzorg.
De verklaring is na te lezen op www.hizmetbeweging.nl.
Enkele kernwoorden: groot verdriet - zorgen - Hizmet is dienstbaarheid aan de mensheid - onderwijs - liefdadigheid, dialoog: beschuldigingen vanuit Turkije zijn absurd - zware valse beschuldigingen - Amnesty International schrijft al over 'zuiveringen' en heksenjacht, ook door de Turkse ambassadeur in Nederland. Een tweede golf van aanvallen kan er aan komen als velen van vacantie in Turkije terugkomen. "Onze toekomst ligt in Nederland. daarvoor zetten wij ons in, al is dat lastiger dan voorheen. Er zijn ook al mensen die niet meer op onze adreslijsten willen voorkomen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten