Orientalis in Nijmegen: een museum van en voor volhouders

Afgelopen weekend hadden wij bezoek van Elga Sarapung, al sinds meer dan 20 jaar in Yogyakarta actief bij de stichting Interfidei voor interreligieuze dialoog en sociale opbouw. Zij is leider van een programma voor godsdienstvrijheid in Indonesië en kwam voor contacten in Den Haag (Mensen met een Missie, BZ) en Brussel. Zij was vergezeld van Alifatul Arifiati van de NGO Women Unlimited uit Ceribon en Ghufron Mabruri uit Jakarta van de NGO Imparsial. Ik haalde ze op van Schiphol, en de eerste dag (zaterdag) was er nog geen duidelijke agenda en we gingen onder meer samen naar de aloude Heilig Land Stichting bij Nijmegen.

 Ghufron, Alif en Elga rond het beeld van een bedelaar in 'Nazareth'/Nijmegen

Rond 1910 opgericht door  katholieke geestelijken, een kunstenaar, architect, lange tijd vesting van de Paters Montfortanen, was het een mengeling van bedevaartplaats, emotioneel informatiecentrum over Palestina-Israel, vroeger en nu. Er is steeds aan gebouwd, veranderd, strategie herzien. De meer 'vrome delen' als de begraafplaats, de Cenakelkerk, de tuin van Gethsemane met slapende apostelen en Jezus in gebed, Calvarieberg, dat alles valt nu buiten de rondleiding. Centraal staat de historische lijn van Joden, Christendom en Islam in historische en moderne ontwikkeling naast elkaar. Het grote gebouw over de drie schriften is een sort reconstructie van de oude Joodse tempel. Nazareth is nagebouwd als Joods stadje, waar Maria dan bezoek krijgt van Gabriel. De synagoge is er.
Er is een Arabisch dorp aan het meer van Galilea, met een soort moskee (dorpsmoskee uit Jordanië werd nagebouwd). De inscriptie in het Arabisch is wat knullig en met foutjes (verwisseling van de twee woorden, de letter -t- uiterst rechts hoort achter of dus links van het woord arabiyyah te staan), maar een goede poging.

Er was een prachtig spektakel om 13.00: in de romeins-christelijke stad (Jeruzalem) een optreden van een romeisne legereenheid, uit de periode rond 400. Ruim 200 bezoekers keken naar deze leuke show waarin vooral veel met de schilden werd gedaan.

Vanuit de rijke geschiedenis van Palestina-Israel wordt er veel informatie gegeven. Soms in de stijl van dat andere historische museum, Archeon, dan weer meer naar de inhoud van de drie basis-religies toe. Er is zoveelo te zien, dat de drie uur die wij hadden uitgetrokken echt niet voldoende was om ook maar alles even te kunnen zien. Er zit veel vroeg 20e eeuwse bijbels archeologische kennis in. Zo viel mij bijvoorbeeld deze schildering op van het laatste avondmaal. Jezus zit natuurlijk niet als bij leonardo da Vinci aan een tafel met de apostelen. Ligt ook niet aan op Reomeinse wijze, maar is meer Arabier, zit dus met de apostelen op de grond.

De unstenaar die veel van de schilderingen en beelden heeft gemaakt heeft ook een tijd in Jordanië gewoond en dat is ook wel echt de achtergrond van wat je hier te zien krijgt.
Er zijn ook een aantal neventhema's. Aardige ideeën die zijn blijven hangen. Eén ervan is de kleine wandeling langs een aantal Nobelprijswinnars voor de Vredesprijs. Hier zagen wij de Nederlander Tobias Asser, rechtsgeleerde die de theoretische basis legde voor het Haagse Internationale Hof van Arbitrage (prijs in 1911) en Jasser Arafat in één rij. Even verder was ook wel weer Shimon Peres  (samen in 1994) te zien. We moeten nog maar weer eens terug om het rustiger te zien, al begreep ik dat de financiën nog steeds lastig zijn daar.