Boeddha in het Tropenmuseum

KIT, het Koninklijk Instituut voor de Tropen is een paleis van het kolonialisme. Opgericht door oliebaronnen en heren van de suiker, de Delimagnaten, die na hun terugkeer in Nederland elkaar daar graag mochten zien, wat onderzoek lieten doen. Na 1950 werd het een centrum voor studie van ontwikkelingsprojecten en -processen. Nu de regering daarvoor de geldkraan heeft dichtgedraaid wordt er een andere bestemming voor hotel en gebouw gezocht. Het theater is gesloten, de bibliotheek is deels naar het KITLV gegaan, Leiden dus. In de monumentale grote zaal en bijgebouwen zijn altijd meerdere tentoonstellingen. Momenteel is er een mooi van de Boeddha.

Bij de trap naar boven, waar de tijdelijke Boeddhatentoonsteling begint, hangt al heel lang een (van meerdere) gipsafgitsels van de reliëfs van de Borobudur. Als ik me niet vergis zit de Boeddha hier (weer) onder de verlichtingsboom en wordt hij door mensen en wat geesten geëerd.

Veel van de afbeeldingen, klassiek en modern, gaan in op de belangrijke momenten van het leven van de Boeddha. Ik dacht eerst dat dit een moderne versie was van de nymhen die de duivel had gestuurd om de aandacht van de Boeddha van de juiste weg af te halen (zoiets dus als de bekoringen van de heilige Antonius Kluizenaar/Abt), maar het schijnt gewoon te gaan over westerse hipies die vanaf de jaren 1970 naar India trokken voor 'iets anders: verlichting of ontspanning'.

De grote japanse Boeddhabeelden uit Leiden waren er niet. Wel dit nieuwe hulsel rondom leegte: een modern Boeddha beeld.

Hier dan twee selfies: de Boeddha ligt in slapende houding achter ons te genieten van de wel wat overdreven sterke belichting. De onderste stelt linksonder een moderne goed communicerende Boeddha als DJ voor: zo zou hij het nu misschien doen (niet via de kloosterorde en één maaltijd per dag?) en ik ben zelf op die foto ook aardig overbelicht!