Een tsunami aan nieuwe musea? Oostmarsum en Ton Schulten

Tussen 1860 en 1940 zijn er in Nederland ongeveer 800 nieuwe katholieke kerken gebouwd. Veel ervan als kathedralen. Dank Pierre Cuypers, Tepe en vele anderen.Nu blijkt dat toch teveel te zijn geweest en dus zoekt men andere bestemmingen.
Nu lijken we in een hoos (of 'tsunami') aan nieuwe musea te zitten. Wij waren onlangs al in Gorssel, Ruurlo moeten we nog gaan zien.  Via een vriendin kwamen we in Ootmarsum terecht, waar de succesvoplle schilder Ton Schulten in twee gebouwen verkoopgalerieën heeft en in een heel mooie overzichtelijke nieuwbouw zijn eigen werk tentoonstelt (en verkoopt! De handel zit er hier goed in).

Heel anders van stijl dan de gewone huizen in Ootmarsum, maar watgrootte betreft pastten ze er wel heel mooi in.
We waren naar Ootmarsum gegaan omdat Wilna Wierenga hem kende als schilder, illustrator bij teksten van Jurjen Beumer en Anselm Grün. Het zijn vooral landschappen, in kleine vlakken geschilderd. Ze deden me denken aan de overgangswerken van Piet Mondriaan die via het schilderen van landschappen tot zijn abstracte werken is gekomen. Bij Schulten zijn het steeds landschappen gebleven.
Wilna Wierenga had er ooit bij een preek enkele uitgezocht waar een weg duidelijk in voorkwam en was verder in de overweging gegaan over het thema van de weg.

Hier een impressie van de tentoonstelling. Omdat de schilderijen nogal wat kleur en opzet van de afbeelding op elkaar lijken, is het wel aardig dat er ook nogal wat beelden van andere kunstenaars in het museum zijn opgenomen.
Je kon de afbeeldingen goedkoop krijgen als servetjes, placemats, als kopieën, in zeefdrukken en ook als unieke schilderijen: voor iedere portemonnaie wel wat.
Er waren ook nogal wat gedichten van Achterhoeker Willem Wilnink bij de schilderijen te zien. Een mooie promotie van het oosten van ons land dus.
Ik sprak er ook over met Tessel Pollmann, die na een lange tijd bij Vrij Nederland ook bij de monumentenzorg heeft gewerkt. Daar was een project om Ootmarsum tot beschermd dorpsgezicht te maken. Er waren tegenstanders die zeiden: 'Dan komen er toeristen en dus galerieën en verdwijnt de bakker, de slager en de fietsenmaker uit het centrum, voor die galerieën, musea en de eetgelegenheden.' Dat was dus duidelijk in Ootmarsum gebeurd: wel een mooi stadje gebleven, eigenlijk mooier nog geworden, maar ja, authentiek blijven dat valt niet mee.  Mooie dag.