Van 26 november-5 december 2010 gingen Paule en ik voor 10 volgepropte dagen naar Syrië. Eerst wat Damascus, dan met een kleine Hyundai auto naar Palmyra, Aleppo, Hama en uiteindelijke weer drie dagen in de miljoenenstad (7 miljoen? Tien keer zoveel als in 1970!) Damascus.
Enkele flitsen van de wijze waarop wij hebben stand gehouden in dit geweld van veranderingen. Damascus en Aleppo zijn al stad sinds ruim 100 v Chr. dus ruim 3000 jaar steeds bewoond, aangebouwd en gerenoveerd. Dat blijkt het duidelijkst uit de Omajjadenmoskee: een tempel voor Haddad, voor Jupiter, Zeus, Jezus en Maria en dan nu een basiliekmoskee. Hierboven staat Paule netjes ingepakt in die sacrale ruimte, waar niet alleen de toeristen maar ook de Syrische vrouwen en meisjes die in broek rondlopen, zo'n jas aanmoeten. Maar een uur later zit zij dan in de christelijke week in een restaurant in Franse stijl aan de Rechte Straat (Sjara' Mustaqim, ja die van Paulus) weer zo.
Dag 3 gingen wij per auto de woestijn in, richting Baghdad, maar zover kwamen we niet. Het vleef bij de gigantische romeins-hellenistische ruines van Palmyra. Onderweg wel even Baghdad Café aangedaan.
Dag 4 gingen we alweer verder naar Aleppo, maar wel eerst naar het grote Kruisridderslot Krak des Chevaliers, waar Paule ineens in wonderbaarlijk licht kwam te staan in de ridderzaal. Het weer was overigens steeds perfect: 20-26 graden overdag, maar in de avond en nacht nogal fris. Altijd zonnig. Dat licht viel dus over Paule:
Dag 5 was wandelen in Aleppo (wat hebben we gelopen die dagen, vooral in de oude steden, daar meer nog dan in de ruines). Ook daar een christelijke wijk (waar wij dank zij Allied Tours en de Nederlandse organisatie NRV-Holiday een werkelijk prachtig hotel hadden, een grote kamer in een oud paleis) en een islamitische, maar overal veel oude restanten. De Ishtar-friezen in de citadel konden we niet zien, omdat op dinsdag de musea dicht zijn, maar er was genoeg verder. Hier Karel dan eens alleen, nadat eerst Paule met Karel nog even de modeshow van de Umajjadenmoskee aldaar deed (origineel gebouwd, weer in basiliekstijl). Die vrolijk wit-met-rode balletjes bleek later te koop te zijn voor 3 Euro! Goedkoop en vrolijk naar Gods huis.
Dag 6 gingen we eerst naar de oude zuil van Simeon en het gigantische basiliekviertal dat er omheen is gebouwd. Dan naar Maraat Nu'man waar we gezllig aan de rand van een drukke straat een kebab hebben gegeten en daarna het mosaïek-museum in. Verblinderd. Maar Paule staat er dan temidden van meiden van een middelbare school van Idleb die ook gekomen waren.
Ja, de plaatjes zijn even omgedraaid. Doet er niet toe verder.
Na een nacht in een mooi hotel in Hama, Bait al Mashriq or Orient House, ook in die oude stijl, maar waarschijnlijk nagebouwd werd het dus alweer dag 7: vooral naar twee christelijke dorpen, Maalula (bedevaart voor Tekla en de gespeten rots) en Seydnaya, waar in een nonnenklooster een zeer vage icoon wordt vereerd door christenen en moslims, vooral door vrouwen die kinderen willen krijgen. En kinderen hebben wij genoeg gezien.
Boven het Tekla-klooster is een kloof van bijna een kilometer, om de maagd te beschermen tegen een brute Romeinse soldaat die haar geloof en maagdelijkheid wilde afnemen. Nu een prachtige wandeling op 170o meter hoogte, wel een beetje nat.
Karel speelt hier dus even voor die Romeinse soldaat!
Dag 8 was weer voor Damascus, niet alleen de oude zaken, maar er was ook wel eens tijd voor een mooi terrasje in de diplomatenwijk. Toch hier weer een foot van een museum, het 18e eeuwse paleis van de Pasja die gouverneur voor de Turkse Ottomanen was in Damascus. Let niet op ons maar op de randen van de spiegel en de wanden, allemaal ingelegd in kwaliteit die lijkt op de Taj Mahal.
Tenslotte: dag 9 gingen wij eerst naar het graf van Ibn Arabi, daarna nog naar dat van Saydah Zainab, kleindochter van Mohammed en dus (half)zus van Hassan en Hussayn. Net als het graf van Hussayn's dochter Ruqaya (in de oude stad) was dit een nieuw gebouw, na 1990. Immens van omvang, allemaal schitterend zilver, goud en edelstenen en marmer in de meest flitse kleuren. En Paule valt daarin nauwelijks meer op!
Dag 10 gingen we 's-morgens nog de universiteit bekijken en een 16e eeuwse moskee, gebouwd door de beroemde Sinan, nu als legermuseum gebruikt, maar in herbouw. Zo gaat dat daar: steeds maar weer herbouwen. Rest van dit verhaal moet nog volgen na deze schaamteloze serie foto's van onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten