Vandaag, 11 juni 2012, hield Leon Buskes zijn inaugurale rede in Leiden over het thema: Sharia: pleidooi voor een antrolopogie van het alledagelijks leven. Het was een meer dan volle bak. Ik was er een kwartier voor de aanvangstijd van 16.15, maar de zaal zat al vol, dus bekeken wij hem in een zijzaal vanaf het goede TV scherm, rustig met een tafel om notities te maken. Buskes zag in het debat van de laatste tijd een verschuiving van islam naar shari'a waarbij het laatste staat voor alles wat eng is aan de islam: vrouwonvriendelijk, tegen niet-moslims, allerlei onderdrukkende en verbiedende maatregelen van geen rente en geen alcohol tot beperkingen voor vrouwen. Gelovige moslims, in ieder geval 'echte shari'a aanhangers' kijken daar natuurlijk heel anders tegenaan
Shari'a is inderdaad een sleutelwoord om de moderne moslims te begrijpen: die leven in een post-koloniale wereld, waarin shari'a inmiddels is uitgehold tot een klein setje regels voor het familierecht, maar in feite staat het ook voor een radikale omvorming van het staats-systeem waarin religie geen rol meer heeft, waarin vanaf 1970 wordt geprotesteerd tegen de eerste post-koloniale generatie die er niets van gebakken heeft en waarin ' de islam' nu een nieuwe kans krijgt. Maar wat is die nieuwe islam? Dat wordt overal weer anders ingevuld, à la carte dus en dan komt er bij Buskes een wat magere definitie van shari'a: opvattingen van moslims over hoe zij (volgens hen) volgens Gods wil moeten leven...
Buskes pleitte heel verstandig voor lokale studies, case studies, want overal wordt door moslims dit ideaal weer anders gezien. Er zijn zo wat symboolgevallen, alcohol, vrouwenkleding, rente bij banken, maar zelfs dat kan steeds weer anders wordt gezien. Terecht dus dat bij de receptie ook Maurits Berger rondliep, al was hij van een andere faculteit en niet rechtstreeks bij dit verhaal betrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten