Gülen toeristen in West Europa

Vanwege de plaatsing van Fethullah Gülen op de zwarte lijst in Turkije door president Erdogan, gaan de grote activiteiten van de beweging in het land van herkomst niet door (zoals het culturele festival). Ook buitenlandse bezoekers die een bezoek aan de activiteiten van de beweging in Istanbul hadden gepland, wijken nu uit naar West-Europa. Zo kwamen onlangs twee groepen langs bij INS in Rotterdam en bij het Platform van Gürkan Celik aan de PC Hooftstraat in Amsterdam. In Amsterdam was het een groep van vier Brazilianen, waaronder enkele journalisten.  Met de Brazilianen ging het gesprek ook over de positie van de vrouw. Zij vonden het bijzonder dat INS in Rotterdam een vrouwelijke directeur heeft. Ook Kimse Yok Mu in Turkije, de grote liefdadigheidsorganisatie, heeft een vrouwelijke directeur. Ik had er gelegenheid om twee opmerkelijke schilderingen te forograferen. Gürkan Celik staat voor een contrast tussen (links) de grachtenhuizen van Amsterdam en rechts de grote brug en een vuurtoren van Istanbul. Er was (onder) ook een mooie Ebru-schildering met wat grachtenhuizen. Dat gebeurt mooi, die confrontatie/samenvoeging van twee culturen.

In Rotterdam kreeg een groep van 12 Amerikanen gelegenheid om over inter-religieuze dialoog te spreken bij INS met Alper Alasag en een dominee van de stadzending (Delfshaven), Martijn van Laar, over hun project om in vergelijking en confrontatie Bijbel en koran te lezen. Daarna ging de groep naar de gastvrije flat van een familie die veel werk maakt van de opvang en de hele club in huis kon ontvangen. Ik gaf een overzicht van de activitieten van de beweging in Nederland, waarbij we vooral ingingen op overeenkomsten en verschillen tussen de Nederlandse gesubsidieerde scholen en de Amerikaanse chartered schools.

 De mensen van de Amerikaanse groep kwamen voor uit Houston, texas, of uit Arizona. Er was ook een vrouw bij met native American ('Indiaanse') afkomst, die ooit Miss Oklahoma was geworden en in die modellen wereld een tijd verder was gegaan en er een boek over had geschreven. Susan Supernaw, Muscogee daughter. My sojourn to the Miss America Pageant (2010: University of Nebraska Press).  Boeiende bezoeken, waarbij de tijd wel te kort is om stevig op in te gaan op al die zaken.